A ghafegụ m wẹ hụ ẹkẹrẹ, m nọ hụn onyẹ a sụọ obi m ụsụọ. M nọ kwọndọn ẹ, jụ n'a hatukọ m'a — d'e ru n'e wẹhẹgụ m'a iwe nnẹ m, mmughẹ onyẹ hụn bu m ẹfọ.
Onyẹ wụ hụnnị gha alị ọkpọ-nkụn lala, nọkẹ ebe ẹnwụnrụn rị a lọ? Onyẹ wụ hụnnị rị e kun fuẹin yeni udẹn maa lẹ nsẹnsi ọ kwọ — hụn wẹ gi ihiẹn ile e kun fuẹin rị afịa mẹmẹ?
Onyẹ ye ndị-isi egho-azụụn, o ri eṅẹn! Onyẹ kụ ndị nchụn-ẹjan ụgwọ, a kuzi w'ẹ. Ndị-amụma ebukọ amụma mmanị egho ban wẹ ẹkpa; kanị wẹ ile hụkwọ a hị ẹfan Osolobuẹ, a sị, “Osolobuẹ nọyeni ẹnyi anọyeni, onwọnni ihiẹn jẹnkọ d'e mẹni ẹnyi.”