“Chuku m, a marịnghọ m nị y'e lele obi, nị ihiẹn kụrụ ọtọ a sụọ ị ụsụọ. M wepụha obi m ye ihiẹn ndịnị ile m ye, ẹlẹni o nwọn ihiẹn ọzọ m chọkọ. M rịzịkwọ nwan a ghọghọ makẹni a hụnọlẹ m kẹ ndị nke ị rị ebeni dọn gi obi wẹ ye i ihiẹn.
Ịyụ, hụn rịkẹnmẹ ọchan, hụn ghalẹni e gi ẹnya e legha eje-ihiẹn, onyẹ ghalẹni e gi ihiẹn furulẹni e mẹ ẹhụ. K'ị shịapụnị nwan ẹnya e lee ndị ghẹrẹ-ghẹrẹ-ghẹrẹ? K'ị gbanị nwan nkịtịn eje-ndị hụ e luepụ ndị ka wẹ mma?
Ụnụ e kusọnmẹ ihiẹn ndụn ụnụ gi a gụ Osolobuẹ. Kanị ụnụ sị, “Nanị kẹ ẹnyi dọn ku ndụn-ọgụgụ ye ẹ obi?” Ụnụ a sị, “Ndị ile e mẹ eje-ihiẹn wụ ezigbo ịhịan ẹnya Osolobuẹ; ihiẹn wẹ a sụọd'a a sụọ,” mọbụ “Elebe kẹ Osolobuẹ hụn a han ezigbo eṅẹn rị?”