“Okẹnnyẹ kpechan nwunyẹ ẹ, nị hụn okpoho a pụ, lụma okẹnnyẹ ọzọ, nị di ẹ mbụ lụmazị a? Alị a rụchanrịnkọ o mẹ ẹ? Kanị ị hụ e bi kẹ ịgbaraja ya lẹ ndị bu ọda rị a sụọ, nị ị buruhẹzi m nwan?” Ya kẹ Osolobuẹ ku.
Osolobuẹ sị, “Ndị Ifrem e gigụọ ntụ wẹ gbọndọn ijẹn mmẹ lẹ wẹ, ikpụlọ Izrẹlụ e gigụọ ndufie wẹ gbọndọnsọnmẹ ẹ; kanị ndị Juda hụkwọ e sọn Chuku e jẹnhunmẹ — wẹ hụkwọ e gi obi wẹ ile e sọn Onyẹ Ahụn Rị Nsọ.
Nnẹ wẹ a gbaọlẹ ịgbaraja; nnẹ mụnị wẹ e mẹọlẹ ihiẹn ifẹnrẹn — o gi sị enwẹn ẹ, ‘M k'a gbasọnmẹ ndị mmẹ lẹ wẹ rị a sụọ, uwẹ e ye m ihiẹn m'e ri lẹ mirin m'a ra lẹ oruru lẹ ẹṅẹnrẹn-anụ m gi a kpa ẹwuru; uwẹ e ye m ofigbọn lẹ udẹn, e ye m manya m'a ra.
“Osolobuẹ ihiẹn ile rị okpuru ẹ sị: e kinhẹngụọ m Zayọnụ; ẹghẹẹ, m sikọ d'e biri imẹ Jerusalẹm, a kpọma wẹ Jerusalẹm ‘Obodo ezioku’, kpọma ugu Osolobuẹ ihiẹn ile rị okpuru ẹ, ‘Ugu rị nsọ.’
“Heuu Jerusalẹm! Jerusalẹm!! Obodo hụn e gbu ndị-amụma, e gi ọmụma a magbu ndị wẹ zihẹn'ẹ! Mgbe ole-lẹ-ole kẹ m chọpụ nị m kpọnkikomẹ ndị rị imẹ i kẹ nneku-ọhụhụ dọn e kpọnkikomẹ ụmụ a e ye okpuru nku ẹ, kanị y'a nịnị m!