Wâ bi, e unyin Than at ae hwege me hnyok baga; helâ me hna ta hnen we ae wahma, me hou ame okongoâ, helâ me je köiö ame di hwege me bahihingölö, adre me he ka sa hwegiâ hnyikânâi.
Haba Iesu ame ha ködrin, ka habe, Öbun e ca aû hna sihnalimen, ka habe, Haba veto ame degec hnen tavat bi uma, Me adre me ânyâ me hnân ban kopiny: Ûnyi ge Than eling, Ke ate me wâ me lâiâ?
Ke haingö Iesu, ka habe, E hnathu, e hnathu inya oge me ha köu, Adre ne ca hnokoâ bi at hnyi köiö me Hanu, e ca khana he ka didrö ka hnyi dökhu dokhon Khong.
Ke oge ne at perofeta; ke khanö nya ta je ûnyi ae iyong, me je metâ hia; ke a ne hu gak labageju hia, me me khanö nya he ka oc ta je bucen, ke ba gak ibetengiö, awe, iny ca ûnyi hnathu bi.
Ke öbun thibi dö adre me ûca, ke hnyat bihut anyin Khong, ke hnyei ae kap, ke tavat a je hing lakeiny Khong, mʼ öbun e he ka omanenâ je hwakecin ae ti so anyin at ame hawʼ öbun ûnyi hnyi lit ka hnyi anyin melam hnân lâiâ: