41 Ke Esau ame hûkötö ga Jekob, can hnahic a ham kâu kamen: ke haingö Esau eû hnyi hnyekon, ka habe, E hakekeny jut ûen ka hnyamoki Cica, me oge me he ka hlingö Jekob a keik.
Ke adre me thumetu Rebeka ge hofuc ho Esau nokon a bân; me e ame ûkhûnöng ka hao Jekob nokon a wakeiat, me haingen kâu, ka habe, Wâ bi, Esau a tuhâm ame ip hnâm he ka hlingö u.
Ke ame hmetu ju kö Jekob ta je metâ, me ha, ka habe, Öhmun e mwi but unyi Esau a tuhâm, ke wale but ang ame he ka iouny möu, ke e unyin tavat a vak ta haded.
Me haingen je latuhan kâu, ka habe, Hee u me he ka than huhmun? ke u me he ka musi öhmun? Ke odrin e hûkötiâ hmönyinâ e can je bwiny, ke hwan je hofuc.
Ke a wâ but je liamekeiny me Josefa a ga mokcu kamödrin, me haingödrin, ka habe, Ame ne he ka he Josefa ka liûkötiʼ ota, me bi hwaban köta anyitin ta je monu waleji ötin e ânyâ kâu.
Me lathnyabainy ödrin e hom e ûnyi hnyi kariota e, me ip e hon anyin kariota a loiny, me hom e Jerusalema ai; me ame mokcu, me adre me konâm e hnyi je erkemok anyin lakamen. Me ame hnyamok Juda me Jerusalema hia ga Josea.
Ke haba lakon Isaraela, me adre me tengiö Mose hnyi je dok ae tha hon hnyi Moaba, hnyi je bong a thote: me adre me um dö je bong bonginy hnyamoki Mose.
Anyin a öta ta je monu ehac, me tavat ca ûling, me tavat adre iyawâ, me bi athnyabainy ta je weny ae kong, me ta je ûnyi hnân osenyinâ unyin a ve bongon bi, ate me laba hnyi hnyok ae kong me ihunyinköu, tavat hnân ikikiâ, me tavat adre me ûikikiköu.