14 ओ़हठी पेहसीमाना च्यी़राङ तेहन्दामकी स्याहलला मी़हचीएँ मिहया़गी का दाङ तेहन्दा म़ेहबा यहूदीया़की पेतामया़ला ची़ज्ये म़ेह।
खुङया़गी ङाहला छ्येपा फुल्ग्योदीनी स्यिती काम्बुलाराङ यिहन च्यिबेमाना खुङया़गी मिहगी ज़ोक्योगी ठिमया़ च्यी़राङ लोप्कें’।”
खुङया़गी ङाहला छ्येपा फुल्ग्यो नि स्यिती काम्बु यिहम्बा च्यिबेमाना खुङया़नी मिहगी ज़ोक्योगी पे-ठिमया़ च्यी़राङ लोप्कें,’
यिहॱनाङ ता़हनी ख्यागी किन्ज्योला ङोह स्य़ेदी येहबा पे यिहॱना़: किन्ज्योगीॱराङ ख्याला ङोह ख्येन्दी येहबा ओ़ह सोङबे ख्या च्यिबे येहपाराङ ओङ म़ेहबा दाङ तेहन्दा म़ेहबा स्यिती काम्बु तामया़गी तिङदा तिङ डोएँ? ख्या येहपाराङ च्यिबे ओ़ह से़हया़गी योक्पु डोज्ये सेम्बा पेहकें?
दि थाम्ज्यी ल़ेहया़ पेह पेहपा काहङला तोङदी डोएँ। दिनी मिहगी ज़ोक्योगी पे-ठिम दाङ लोप्च्युङ च्यी़राङ यिहम्बा।
ओहले खुङया़गी तेहन्दामकी तामया़ ङ्यिहन्ज्ये म़ेह, ओहले जे़मा पेतामया़ ङ्यिहन्ज्ये सेम पेहच्ये येह।
ओ़ह ख्याला क्यी़हराङ येह, ओ़ह ल़ेहमु मिहया़ नोहङग्यो दाङ तिहक्च्येम्बा ओहङगे ओहले खो राहङ तिहक्पागी राहङलाराङ ङ्य़ेहबा फो़गे।
जेम्बु पेह, ख्या ङ्याम्बु स्याहल सुङ नाङगे सुङ-क़ेला मा-लोक माहबे। च्यिबेमाना दि जाम्बुलीङला ज्यी़-ङोर नाङगेन्दीला मा-लोक पेहकेनया़ थार मा़हखु मासीमाना स्यिहङगामले माहर ज्यी़-ङोर नाङगेन्दीला मा-लोक पेहसीमाना ओहराङ काह-ठि पेहती थार ख़ूज्ये ले?
दि तेहन्दामकी पेताम लाहमलेॱराङ खुङया़ला दि ल़ेहमु सुङ नाङदी येह, “क्यिबु राहङगी क्यू़क्यो ग्या़लाराङ लो़ह ओहङगे,” “ओहले ठी़ क्याहप तेरक्योदी फा़ येहपाराङ दाक्पालाॱराङ फार छुर बोल्गे।”