14 ओ़हठी यिहन्सीमाना ता़ह ङ्यिहगी च्यि माज्ये? च्यि किन्ज्योगी आन्या जे नाङगे ले? मिहम्बा, ओ़ह ल़ेहमु किन्ज्योगी नाहमॱआङ जे मेहनाङगे!
“ओहले स्यिहङ ताहक्पु ओहङदी खुङया़ला सेच्ये येह, ओहले कुहन्डुम स्यिहङ लेहमेन मिहया़ला तेर्च्ये येह।” मिहया़गी दि ताम थे़दी मासीन, “दि ल़ेहमु नाहमॱआङ माहयोहङज्यु!”
च्यिबेमाना किन्ज्योगी सुलाॱआङ ङ्येम्बा-ङ्य़ेहरी जे मेहनाङगे।
यिहॱनाङ ख्याया़गी राहङगी सेम सान्दी पेहती स्या़बा माहन्डुपा सोङबे किन्ज्योकी थुयालकी ङ्यिहमाला ख्याया़ला जेन छ्यिम्बु ङ्य़ेहबा फो़ज्ये येह, ओहजेला किन्ज्योगी ठिम टाहङबु जेती ताङ नाङग्योदी मिह थाम्ज्यीगी थोङज्ये येह।
आहन्डा यिहन्सीमानानी ता़ह यहूदी काहल्दीॱआङ च्यि खेप्साङ काहल्बा ले? च्यि स्या-ताक पेहती च्यिरा ख्येप्साङ ओहङगे ले?
ता़ह ओहराङ च्यि माज्ये ले? टाहङदेनकी लाहमला मी़हस्युहएँ लेहमेन क्यिहपाया़गी टाहङदेन ज्योर सिहन्दी येह, पे यिहॱना़: यिह-छ्य़े लाहमले ज्योर्केन्की टाहङदेन।
दि तिङले ङाहगी छ्येकाङले दि ल़ेहमु सुङग्यो सुङ-क़े च्यी़ थ़ेसीन, “वाङज्या छ्यिम्बु नोम्गेन चो़वो छ्येवा किन्ज्यो, तेहम्बाराङ राहङगी ताङ नाङगेन्गी ठिम ठाबे दाङ तेहन्दाम येह!”