12 “आमेन। ओहराङ किन्ज्योला त़ेरा, ज़िज्यिद, रिहक्स्यी, थुज्यी-छ्ये़, चा़, स्युक, ओङ नाहम्स्यी किन्दु ओहङज्यु। आमेन!”
ङ्यिहला ङ्याहम-छेला छ्यि च्य़ू माहनाङ, यिहॱनाङ ङ्येहम्बालेगी थार च्य़ू नाङदोङ। (च्यिबेमाना क्याहल-खाप, ओङ दाङ ज़िज्यिद नाहम्स्यी किन्दु राहङदीराङ यिहन, आमेन )”
च्यिबेमाना ना थाम्ज्यी मिहरोगीॱराङ छ्या़ च्य़ू नाङग्यो यिहन ओहले ओ़ह थाम्ज्यी मिहरो लाहमले ओहले मिहरोगी तेहन्दालाराङ यिहन। मिहरोला नाहम्स्यी किन्दुॱराङ ज़िज्यिद ओहङज्यु! आमेन।
मिहन्सीमाना ख्येगी यिह लाहमले किन्ज्योला त़ेरा तेच्यानी फुल्गे यिहॱनाङ ख्येगी फुल्ग्योगी त़ेरा तेच्या ह्अ मेहकोहएँ लेहमेन मिहया़गी काह-ठि पेहती आमेन माज्ये ले? च्यिबेमाना ख्येगी च्यि माएँराङ येहबा ओ़ह खोगी ह्अ मेहकोहएँ।
दि थाम्ज्यी ख्याया़गी तेहन्दालाराङ काहल्ग्यो यिहन च्यिबेमाना काह-ठि पेहती काटीन माहङबु म़ेदी माहङबु मिहया़गी पाहरक्यीला फेल्दी डोएँ, ओ़हठीॱराङ पेहती किन्ज्योगी ज़िज्यिदगी तेहन्दाला थुज्यी-छ्ये़ फुल्गेन्गी छ्या़लेया़ॱआङ फेल्दी डोएँ।
मास्यीकाला चार्ङ्यी स्य़ूहदी याहरक्यी पेहती सोङ। ख्यागी राहङगी मिहजी मास्यीका थो़ला जे़दोङ ओहले ख्याला लोप्क्यो ल़ेहमु यिह-छ्य़ेला सान्दी पेहती मिहरोला थुज्यी-छ्ये़ फुल्दीॱराङ तेहतोङ।
ख्याया़गी च्यि पेहॱनाङ च्यि माॱनाङ ना थाम्ज्यी चो़वो मास्यीकागी छेनलाराङ पेहतोङ ओहले मिहरो लाहमलेॱराङ किन्ज्यो याहपला थुज्यी-छ्ये़ फुल्दोङ।
ओ़ह च्यिमे च्यी़राङ किन्ज्यो, ओहराङला थार्पा नाङगेन येशू मास्यीका ओहराङ चो़वो लाहमले ज़िज्यिद, ची़नाङ, स्युक, ओङ काल्बा-काल्बा तोहङ यिहन्ज्यु ताहन्दा दाङ छे दाङ छे ओहङज्यु। आमेन।
ओहले सोम्बो येहकेन्दीॱआङ ङाहराङ यिहन। ङाह स्यिक्यो येहकें, यिहॱनाङ ता़ह त़ेदोङ, ङाह नाहम्स्यी किन्दुॱराङ सोम्बो काहल्दी येह, स्यिवा दाङ साप्स्यी तिहङकी दिमीया़ ङाह ङ्याम्बु येहबा।
ओहले ओ़ह छ्य़े-ठिमकी लोबेनया़ मेहन्दा खाल च्यी़ ज़्यि ओहले ओ़ह सोम्बो सेम्ज्येन ज़्यिगी खेप्चु क्याहप्ती ज़्य़ू-ठिला ज़्य़ू नाङग्योकी किन्ज्योला दि ल़ेहमु म़ेदी छ्या़ छाल्सीन, “आमेन, हाल्लेलूयाह!”