“ओ़ह तिङले खोगी राहङगी योमा ङो़ले तेहक्यो मिहया़ला दि ल़ेहमु सुङ नाङज्ये येह, ‘ए किन्ज्योगी मे़मु सू़हक्यो मिहया़, देलेगी ग्यो़बाराङ थेन्दी सोङ! ती़ह गो-छ्येवा दाङ खोगी स्याहप्च्यीया़गी तेहन्दाला ठाबे पेह ज़्या़क्यो नाहमॱआङ मिहस्यीएँगी मेहला सोङ!
