42 ओहजेला लाहम्साङराङ ओ़ह पोहमो लाहङदी फार छुर यू़हज्ये छ़ूसीन। दि थोङदी मिह थाम्ज्यीराङ ह्अ ल़ेहसीन। ओ़ह पोहमो ल्हो च्यिङ्यी़ काहल्दी येहकें।
दि थोङदी मिह थाम्ज्यीराङ ह्अ ल़ेहदी मासीन, “मिहम्बा, दि च्यि यिहम्बा? दिनी का साम्बा दुबा, दि मिहगी ओङ छ्यिम्बु जेती मेहचाङा नाम्स्यीया़ला का नाङगु दु, ओहले मिहरोगी नाङग्योगी का ल्हेन्डीया़गीॱआङ ङ्यिहन्गु दु!” म़ेदी मिहया़गी राहङ नाहङदुङ ताम टी़हज्ये छ़ूसीन।
ओहले खुङया़ याहम्जेनज्यी ने़दी ज्यी़दी राहङ नाहङदुङ दि ल़ेहमु म़ेदी ताम मामा चासीन, “मिहरो सु यिहम्बा ता़ह? ल्हा़बा लुङजी दाङ छ्यु-पाहलापया़गीॱआङ मिहरोगी काला ङ्यिहन्गु दु!”
ओहले येशूगी पोहमोगी लाहक्पाला ज़ुङ नाङदी, “तालिता कूम!” म़ेदी सुङ नाङसीन। तालिता कूम सुङग्योदी तेहन्दा, “ए नुहमु, ङाह ख्येला माएँ, लाहङदोङ!” म़ेदी सुङ नाङग्यो यिहम्बा।
ओहले येशूगी खुङला, “दि केच्या सुॱलाङ स्येॱराङ माहस्ये!” सुङदी का नाङसीन। ओहले, “दि नुहमुला च्यिरा़ साहज्ये स़ेह तेर्तोङ” म़ेदी सुङ नाङसीन।
ओ़ह तिङले येशू टुह-छ्युङला जा़ नाङसीन ओहले ल्हा़बा लुङजीॱआङ छ्येबे तेहसीन। दि थोङदी स्याहप्च्यीया़ ज्यिबुराङ ह्अ ल़ेहसीन।
दि केच्या थे़गेनया़ मिह थाम्ज्यीगी ज्यिबुराङ ह्अ ल़ेहदी, “मिहरोगी थाम्ज्यीराङ छ्या़लेया़ या़हबु जे-नाङदी येह। मिहरोगी नाम्ज्यो मे़हथेगेनया़ला थ़े ख़ूएँ ज़ो नाङगे ओहले ताम मेहथेन्गेनया़ॱलाङ ताम मा ख़ूएँ ज़ो थुप्कें” म़ेदी मासीन।