6 दि केच्या थे़दी ओ़हला येहकेन्गी छ्य़ेगी ख्येम्बोया़गी सेम सेमलाॱराङ मासीन, “दि मिहगी च्यिबे दि ल़ेहमु ताम माएँराङ येहबा?”
ओहले येशूगी खुङया़गी दि ल़ेहमु तेहपा पेहक्यो ज़ी़ नाङदी ओ़ह नेहपाला सुङ नाङसीन, “ए पुह, ख्येगी तिहक्पाया़ ता़हदी येह।”
खोगीनी किन्ज्योला गा स्ये़हन्डील पेहकु दु। किन्ज्योगी मिहम्बानी लेहमेन सुगी तिहक्पा ता़ह च्य़ू ख़ूज्ये ले?
खुङगी दि ल़ेहमु पेहती ताम माक्यो ङोह ख्येन्दी येशूगी खुङया़ला सुङ नाङसीन, “खुरा माहख्योङबा सोङबे माक्यो यिहम्बा म़ेदी ख्या च्यिबे म़े तेहकें? च्यि ख्याला क्यी़ह म़ेहबा? च्यि ख्यागी तोहरोङॱआङ ह्अ मा़हकेहबा? च्यि ख्यागी सेम तोहरोङॱआङ सान्दीॱराङ येहबा?
किन्ज्योगी येहन्देनला टाह पेहती लोहङडी पेहकेनया़ दाङ ठादोगी स्यिहताङ ङाहर्क्याल पेहती तुहक्पु तेर्केया़ला ङ्यिह तोङ च्य़ूगे, ओहले ना थाम्ज्यीगी साम्लुया़ला ताहमला ज़्या़दी मास्यीकाकी काया़ ङ्यिहन्गेन्दी ज़ोएँ।