खुङया़गी येशूला मासीन, “दि पेहजाया़गी च्यि म़ेदी क़े तेन्गु दु, राहङगी सेन मेहनाङ दु?” “ङ्यिहन्गेराङ येहबा, यिहॱनाङ ‘ओ़ चो़वो, पेहजा फेमाया़ दाङ पेहजा ल़ेनुया़लाॱआङ राहङगी त़ेरा तेच्या फुल च्य़ू नाङदी येह’ म़ेदी सुङरापला प्रुहक्योगी स्याहल च्यि ख्याया़गी मा़हटाहबा?” म़ेदी येशूगी ल़ेहन क्याहप नाङसीन।