14 “ओहङॱराङ मी़हखुएँगी ग्या़ला ख्यागी नाम्दो लाहङज्ये ल़ेहमु तोङ च्य़ूगेन्गी स़ेह थोङज्ये येह। ओ़ह ती़हजीला यहूदीयाला येहकेनया़ लाह ङो़ले प्रे़हज्यु।
येशूगी स्याहप्च्यीया़ला टी़ह नाङसीन, “च्यि ख्याया़गी दि तामया़ ङोह स्ये़बा?” खुङया़गी “ङोह स्येसीन लोबेन लाह” म़ेदी मासीन।
आदा-नो़ह दाङ आज्यी-नुहमुया़, ख्याया़ नोम्साङ ताङलुला पेहजाया़ ल़ेहमु माहबे। ताम चोक्पाया़गी तेहन्दाला पेहजाया़ ल़ेहमु, च्यिॱआङ क्यी़ह म़ेहबा ल़ेहमु पेहती तेहतोङ, यिहॱनाङ नोम्साङ ताङलुला ख्या मिह छ्यिम्बु ल़ेहमु ओहङ कोहएँ।
दि छ्य़े टा़हगेन दाङ तिङला बाप ओहङज्ये पेहक्यो केच्याया़गी तेहन्दाला प्रुह नाङग्योकी सुङला ङ्यिहन्दी ची़गेया़ काहजे सोनाम-साक्पु। च्यिबेमाना दि केच्याया़ ग्यो़बाराङ तेहन्दा डुप्च्ये येह।
दिला रिहक्स्यी कोहएँ, काहदी ख्येम्बा-ताहक्पु येहबा खोगी ओ़ह सेम्ज्येनकी टाहङजी ङोह स्ये़ज्यु च्यिबेमाना ओ़ह टाहङजीगी मिह च्यी़गी मिहन प्रा साल्गे ओहले खोती टाहङजीदी टुहप्क्या टुहप्च्यु ट़ूह यिहम्बा।