34 दि केच्या थे़-लुहङ मे़हबाराङ युहल्बाराङ लाहङदी येशूला थ़ू ओहङसीन। ओहले खुङया़गी येशूला “दि ङ्यिह युहललेगी थेन्दी फेप्तोङ!” म़ेदी स्युहसीन।
ओहले खुङ ङ्यी़गी क़े तेन्दी मासीन, “ओ़ किन्ज्योगी स़ेबु, राहङगी ङ्यिहला च्यि जे नाङज्ये म़ेदी फेप नाङग्यो? ठिम ताङगे ङ्यिहमा माहलेपालाॱराङ ङ्यिहला तुहक्पु नाङज्येला फेप नाङग्यो यिहम्बा?”
दि थोङदी सिमोन-पत्रुस येशूगी स्याहपला पी़मु च़ूदी पत्रुसगी मासीन, “ओ़ चो़वो छ्येवा ला़ह, ङाहगी पोहला ज़्य़ू माहनाङ, ङाह तिहक्च्येम्बा यिहम्बा।”
ओहले खोगी येशूला थोङ-लुहङ मे़हबाराङ क़े छ्यिम्बुच्यी तेन्दी येशूगी कुम्देनला खेप्चु क्याहप्ती “ओ़ चा़ छ्यिम्बु जेते ज़्य़ू नाङगेन्गी किन्ज्योगी स़ेबु येशू, राहङगी ङाहला च्यि जेच्ये छोल नाङग्यो? ङाहला तुहक्पु माहनाङ ला़ह ओहर-छ्य़े!” म़ेदी स्युहसीन।
ओहले खुङया़गी पावल दाङ सिलास ङ्याम्बु कोहङदा स्युहसीन, ओहले खुङया़गी खुङ ङ्यी़ला फिला ख्येर्तोङ, “ओहर-छ्य़े!, ता़ह दि क्याहसाले थेन्दी फेप्तोङ” म़ेदी स्युहसीन।