7 “लाङदोङ ख्येगी ज्योर्च्ये येह, छोल्दोङ ख्येगी च्य़ेह सिहन्ज्ये येह, कोहला तुहङदी क़े क्याहप्तोङ ओहले ख्येगी तेहन्दाला नाहङलेगी कोह खा फ़ेज्ये येह
ओहले तेहम्बाराङ ङाह ख्याया़ला येहपाराङ माएँ, दि जाम्बुलीङला ख्या ङ्यी़गी च्यि लाङगे, ओ़हदी डी़दी लाङसीमाना स्यिहङगामला ज़्य़ू नाङगेन्गी ख्याया़गी किन्ज्यो याहपगी ख्याया़ला ओ़ह नाङज्ये येह
ख्याया़गी यिह-छ्य़े पेहती सोल्वाङ ताप्सीमाना, ख्याया़गी च्यि लाङगे ओ़हदी ज्योर्च्ये येह।”
यिहॱनाङ तोहङले किन्ज्योगी क्याहल्सी छोल्दोङ ओहले किन्ज्योगी काया़ डुप्तोङ ओहले किन्ज्योगी दि थाम्ज्यीराङ ख्याया़ला पा़हदी नाङज्ये येह।
ओ़ह सोङबे ख्याया़ मिह ङ्येहम्बा यिहन्देॱआङ राहङगी पुह पोहमोला या़हबु से़हया़ तेर स्य़े फान्ज्योनी तोहरोङ स्यिहङगामला ज़्य़ू नाङगेन ख्याया़गी याहप किन्ज्यो ङ्याम्बु लाङगेन्दीला काहजे माहङबु जेती या़हबु से़हया़ नाङज्ये येह” म़ेदी येशूगी सुङ नाङसीन।
च्यिबेमाना लाङगेन्दीगी ज्योर्च्ये येह, छोल्गेन्दीगी च्य़ेह सिहन्ज्ये येह, ओहले कोह तुहङदी क़े क्याहप्केन्दीला नाहङलेगी कोह खा फे़ तेर्च्ये येह।
ओ़ह सोङबे ङाहगी ख्याला माएँ, ख्यागी किन्ज्योला सोल्वाङ ताप्ती च्यिॱआङ लाङसीमाना, ओ़ह स़ेह ङाहगी ज्योर सिहन्दी येह म़ेदी यिह-छ्य़े पेहतोङ ओहले ख्यागी लाङग्योगी से़हया़ ज्योर्च्ये येह
ओ़ह ती़हजीला खाङबा ताहक्पु लाहङदी कोह क्याहप्च्ये येह ओहले ख्याया़गी फिले कोह तुहङदी माज्ये येह, ‘कोह खा फे़ नाङदोङ।’ ओहजेला खाङबा ताहक्पुगी माज्ये येह, ‘ख्या सु यिहम्बा ओहले का़ह ग्या़ले ओहङग्यो? ङाहगी ङोह मे़हस्येएँ!’
ओहले “सेम मा़हस्यीबा पेहती नाहम-माना किन्ज्योला सोल्वाङ ताप्ती तेह कोहएँ” म़ेदी स्याहप्च्यीया़ला टेहम्बा साल च्य़ूज्येला येशूगी दि स्याहल पे ज़्या़दी सुङ नाङसीन–
ख्याया़गी ङाहला मा़हदाम यिहॱनाङ ङाहगी ख्याया़ला दाम्सीन, ओहले ख्या काहल्दी सेदो या़ह च्य़ूदोङ ओहले ख्याया़गी सेदो नाहम-माना या़हदे तेहच्यु म़ेदी ङाहगी ख्याला कुल्सीन। ओ़ह सोङबे ख्यागी ङाहगी मिहनला याहप ङ्याम्बु च्यि लाङगे ओ़हदी याहपगी ख्याला नाङज्ये येह।
का़हलेॱआङ ख्या ङाह ङ्याम्बु तेहसीन माना ओहले ङाहती सुङ ख्या ङ्याम्बु येहसीमाना, ख्यागी च्यि लाहङज्ये सेम क्येएँ ओ़ह लाङदोङ, ओहले ओ़हदी ख्यागी ज्योर्च्ये येह।
येशूगी मोहला सुङ नाङसीन, “ख्येगी किन्ज्योगी काबाप दाङ ख्ये ङ्याम्बु छ्यु लाङगे मिहला ङोह स्य़ेक्यो येहनानी ख्येगी गा खो ङ्याम्बु लाङज्ये येहकें, ओहले खोगी ख्येला मिहली तेर्केन्गी छ्यु तेर्च्ये येहकें।”
या़हबु ल़ेहया़ पेहती ज़िज्यिद, चा दाङ था़ म़ेहबाकी मिहली ज़ाङबु छोल्गेया़ला किन्ज्योगी था़ म़ेहबाकी मिहली ज़ाङबु नाङज्ये येह।
ङोह स्य़ेगे सुॱआङ म़ेह, किन्ज्योला छोल्गे सुज्यीॱआङ म़ेह।
तेहपा माहबेबा पेहती सुज्यीगीॱआङ किन्ज्योकी थु काहसो ज़ो मी़हखुएँ च्यिबेमाना किन्ज्योसाला डोएँ मिहया़गी “किन्ज्यो येहॱराङ येहबा ओहले किन्ज्योला छोल्गेया़ला मिहरोगी च्याहगा नाङज्ये येह” म़ेदी यिह-छ्य़े पेह कोहएँ।
तेहपा पेहती ताप्क्यो सोल्वाङगी नेहपा थार च्य़ूज्ये येह ओहले चो़वोगी खोला टा़ह च्य़ू नाङज्ये येह, ओहले का़हलेॱआङ खोगी तिहक्पा पेहक्यो येहसीमाना चो़वोगी खोला कोहङदा नाङज्ये येह।
ओहराङगी किन्ज्योगी काया़ ची़क्यो दाङ मिहरोगी थु ङ्ये़एँगी ल़ेहया़ पेहक्यो सोङबे ओहराङगी च्यि लाङगे ओ़ह मिहरोगी नाङगे।