44 ओ़ह सोङबे येशूगी खुङया़ला क्युर ज़्या़दी लो़ह फेप्ती तोहङले ताप नाङग्योकी सोल्वाङ येहपाराङ लेहमा सुम्बा थु ताप नाङसीन।
ओहले येहपाराङ स्याहप्च्यीया़ येहकें ग्या़ला लो़हदी फेप नाङगेमु खुङया़ येहपाराङ ङ्यि लो़हदी तेहक्यो येशूगी ज़ी़ नाङसीन। खुङया़गी मी़ खा फे़ मा़हखु।
ओ़ह तिङले येशूगी स्याहप्च्यीया़साला लो़ह फेप्ती सुङ नाङसीन, “ख्याया़ तोहरोङॱआङ ङ्याहल्दी थाङ स़े तेहक्यो? त़ेदोङ, मिहगी स़ेबु तिहक्च्येम्बाया़गी लाहक्पाला चि क्याहप्केन्गी ती़हजी लेप सिहन्दी येह!
“ओहले सोल्वाङ ताप्केमु लेहमेन क्यिहपागी मिहया़गी ल़ेहमु मिहया़गी थे़ज्यु म़ेदी क़े छ्यिम्बु-छ्यिम्बु तेन्दी सोल्वाङ माहताप। खुङया़नी ओ़ह ल़ेहमुराङ पेहती सोल्वाङ ताप्ना च्यी़राङ किन्ज्योगी सेन नाङगेन म़ेदी साम्लु ताङगे।
ओहले “सेम मा़हस्यीबा पेहती नाहम-माना किन्ज्योला सोल्वाङ ताप्ती तेह कोहएँ” म़ेदी स्याहप्च्यीया़ला टेहम्बा साल च्य़ूज्येला येशूगी दि स्याहल पे ज़्या़दी सुङ नाङसीन–
दिला टा़ह च्य़ू नाङदोङ म़ेदी ङाहगी लेहमा सुम थु चो़वो ङ्याम्बु ओहर-छ्य़े स्युहसीन।