1 येशू छ्योखाङले थेन्दी फेप्नाङगेमु स्याहप्च्यीया़ येशूला छ्योखाङगी खाङबाया़ तेन्ज्ये म़ेदी येशू पोहला ओहङसीन।
ओहले येशू छ्योखाङला फेप्ती सुङदेन नाङदी ज़्य़ू नाङसीन। ओहले सुङदेन नाङगेमु पूजाहारी छ्यिम्बु दाङ यहूदीया़की एल्डरया़ येशूसाला ओहङदी, “राहङगी का़हलेगी ओङ ज्योर्ती दि छ्या़लेया़ जे नाङग्यो? दि ओङ राहङला सुगी नाङबा?” म़ेदी स्युहसीन।
ता़ह ङाह ख्येला माएँ, नाहम थु ख्येगी ‘चो़वो छ्येवागी छेनला फेप नाङगेन्दी काहजे सोनाम-साक्पु’ म़ेदी मा़हमे थु ख्येगी ङाहला थोङज्ये म़ेह।”
ओहले यहूदीया़गी मासीन, “दि छ्योखाङ ज़ोज्येलानी लोह स्येह-टू़ह थो़क्यो येहकें!, ओहले च्यि राहङगी ङ्यिहमा सुमलाराङ दिला ज़ो थुप नाङगेन ले?”