51 येशूगी स्याहप्च्यीया़ला टी़ह नाङसीन, “च्यि ख्याया़गी दि तामया़ ङोह स्ये़बा?” खुङया़गी “ङोह स्येसीन लोबेन लाह” म़ेदी मासीन।
येशूगी खुङया़ला सुङ नाङसीन, “त़ेदोङ, किन्ज्योगी क्याहल्सीला नाहङ-तामया़ ख्याया़ला ह्अ कोह च्य़ूक्यो येह, यिहॱनाङ खुङया़लादी ह्अ कोह च्य़ूदी म़ेह।
काहजे मिहया़गी किन्ज्योगी क्याहल्सीगी तेहन्दाला लोप्च्युङ ङ्यिहन्ज्येनी ङ्यिहन्गे, यिहॱनाङ ह्अ मेहकोएँ ओहले ङ्येहम्बा ओहङदी खुङया़गी सेमला ताप्क्योगी लोप्च्युङ फ्रो़दी ख्येर्के। दिनी लाहमला लेप्क्योगी सेन ल़ेहमुराङ यिहम्बा।
मेहबुङ नाहङला ल़ू तेर्च्ये येह। ओ़हला खुङया़ सो मुहर्ती ङुहप्रा तिहङरा पेहच्ये येह।”
ओहले येशूगी येहपाराङ सुङ नाङसीन, “ता़ह यिहन्ज्यु किन्ज्योगी क्याहल्सीकी तेहन्दाला सुङदेन ज़्योरक्योगी थाम्ज्यी छ्य़ेकी खेम्बुदी खाङबागी ताहक्पु च्यी़ ल़ेहमुराङ यिहम्बा। खाङबा ताहक्पुगी राहङगी चाहङलेगी साम्बा से़हया़ॱआङ तेन्गे, ओहले निङबा से़हया़ॱआङ तेन्गे।”
ख्याया़ला क्यी़ह म़ेहबा ले? मिहगी खालेगी नाहङला स्य़ूहक्योकी से़हनी खोगी टेहपा नाहङला लेप्कें ओहले तिङले ज़ुबुलेगी थेन्दी डोएँ।
काहन्डुमु तोहरोङॱआङ ङोह मा़हस्येबा! ङाहगी ख्याया़गी खुरागी तेहन्दाला ताम माक्यो मिहम्बा। ङाहगीनी ख्याया़ला फरिसी दाङ सदुकीया़गी खमिरले गा जेम्बु पेहतोङ माक्यो यिहम्बा!”
“लुहङतेम्बा दानिएलगी ‘छ्योखाङगी नाम्पार-ताहक्पा ग्या़ला नाम्दो लाहङज्ये ल़ेहमु से़हया़ ज़्या़क्यो ओहङज्ये येह’ म़ेदी माक्यो ख्याया़गी थोङज्ये येह। (टा़हगेन मिहगी दि केच्यागी तेहन्दा च्यि यिहम्बा दु म़ेदी या़हबु पेहती ह्अ कोहज्यु!)
मिहया़ला सुङदेन नाङगेमु येशूगी पे मा़हज्याबा जेती च्यिॱआङ सुङदेन माहनाङ। यिहॱनाङ राहङगी स्याहप्च्यीया़ च्यी़राङ येहकेमुदी येशूगी थाम्ज्यीराङ पेगी तेहन्दा प्रा साल नाङगो येहकें।
ओहले येशूगी सुङ नाङसीन, “च्यि ख्यागी तोहरोङॱआङ ह्अ मा़हकेहबा? खाले पेहती नाहङला स्य़ूहगे से़हया़गी मिहया़ला मेहचाङा ज़ो मी़हखुएँ म़ेदी ख्याला क्यी़ह म़ेहबा ले?
किन्ज्योगी स़ेबु फेप नाङसीन ओहले मिहरोगी ओहराङला तेहन्दामगी किन्ज्योला ङोह स्य़े ख़ूएँगी येहन्देन नाङसीन। दि ओहराङला क्यी़ह येह। ओहराङ मिहरोगी स़ेबु येशू मास्यीकाला येहकें सोङबे तेहन्दामकी किन्ज्यो ङ्याम्बुराङ येह। मिह-रो़हराङ तेहन्दामकी किन्ज्यो दाङ था़ म़ेहबा मिहली यिहन।