16 “दाङ-तिहरीङगी मिहया़ला ङाह सु ङ्याम्बु तुहर्च्ये? खुङया़नी ठोमला तेहती राहङगी रो़हया़ ङ्याम्बु दि ल़ेहमु पेहती ताम म़े तेहकेन्गी पेहजाया़ ल़ेहमु यिहम्बा–
सुती नाम्ज्यो येहबा, खोगी ङ्यिहन्ज्यु!”
‘ङ्यिहगी ख्याया़गी तेहन्दाला लेमु फुसीन, यिहॱनाङ ख्याया़ माहछ्याम। ङ्यिहगी खेलाङगी लु लेहन्सीन, यिहॱनाङ ख्याया़ मा़ह-ङ्यीह’।”
ए प्रुहलगी छार्क्यीनया़! ख्याया़ राहङराङ मिह ङ्येहम्बा येहबा, या़हबु ताम काह-ठि पेहती मा ख़ूज्ये ले? च्यिबेमाना सेमला च्यि येहकें, ओ़हदीॱराङ खाले थेन्गे।
तेहम्बाराङ ङाह ख्याया़ला माएँ, दि थाम्ज्यीगी ङ्य़ेहबा दि क्यिहपा थो़लाराङ फो़ज्ये येह।
छोङ-ठोमला कोरा क्याहप डोएँमु मिहया़गी खुङला लोबेन म़ेदी चा़ पेहती ज्याल्ग्योदी या़हबु ने़गे,”
तेहम्बाराङ ङाह ख्याया़ला माएँ, दि केच्या थाम्ज्यीराङ तेहन्दा माहन्डुप थु दि क्यिहपा (इस्राएली) तोङज्ये म़ेह।
येहपाराङ सुङदेन नाङगेराङ येशूगी सुङ नाङसीन, “छ्य़ेकी खेम्बुया़ यिहन्ज्यु जेम्दी तेह। खुङया़ रिहङबु-रिहङबु या़हबु काप्च्याया़ केहन्दी कोरा क्याहप्च्ये सेम पेहकें, छोङ-ठोमया़ला मिहया़गी राहङला चा़ पेहती ज्याल्ज्यु माएँ छोल्गे।
ओहले येहपाराङ येशूगी सुङ नाङसीन, “किन्ज्योगी क्याहल्सी च्यि ङ्याम्बु तुहर्च्ये? ओहले च्यि पे ज़्या़दी दिगी तेहन्दाला प्रा साल्ज्ये?
“ख्या फरिसीया़ काहजे छा़ तुहवा! च्यिबेमाना ख्या छो़खाङला काहल्दी थो़स्यो टाहलला तेहच्ये छोल्गु दु ओहले छोङ-ठोमया़ला डोएँमु मिहया़गी ख्याला ची़नाङ पेहती ज्याल्ज्यु माएँ ख्यागी सेमला ने़उ दु!
ओहले येहपाराङ येशूगी सुङ नाङसीन, “किन्ज्योगी क्याहल्सी ङाहगी च्यि ङ्याम्बु तुहर्च्ये?