45 ओहजेला येशूगी, “ङाहला सुगी दे़बा?” म़ेदी टी़ह नाङसीन। सुगीॱआङ, “ङाहगी दे़क्यो” म़ेदी मा़हमे। ओहले पत्रुसगी, “लोबेन ला़ह, मिह मिह-माहङया़गीनी राहङला च्येप्ती-च्येप्ती ओहङ दु!” म़ेदी स्युहसीन।
ओ़ह सोङबे तिहरीङ ख्ये थो़ला दि रोहवा ती़हजी च्यी़ ओहङज्ये येह, ख्यागी टाहया़गी ख्येगी छ्यो़ ज़्यिलेराङ मिह मिह-माहङ ओहङदी कोर्च्ये येह, ओहले छ्यो़ ज़्यिलेराङ ख्येला का़ज्ये येह।
ओहले सिमोनगी, “लोबेन ला़ह, ङ्यिहगी नुहप काहङ तुहक्पु पेहती ङ्याहटा क्याहप्तीॱआङ ङ्याह च्यिॱआङ च्य़ेह माहसीहन, यिहॱनाङ लोबेनगी सुङनाङ फान्ज्यो ङाहगी ङ्याहटा क्याहप तेर्केन” म़ेदी स्युहसीन।
ओहले मोह, मिह मिह-माहङ नाहङला येशूगी क्याहप ङो़ले ओहङदी येशूगी नाहम्सागी सुहर च्यी़ला दे़सीन। दे़-लुहङ मे़हबाराङ मोहगी ज़ुबु ली़ह माहङबु ओहङगेन्गी नाहजा टा़हसीन।
ओहले येशूगी, “ख्यागीराङ खुङला साहज्ये तेर्तोङ!” म़ेदी सुङ नाङसीन। ओहले खुङगी, “ङ्यिह ङ्याम्बुनी खुरा ङा दाङ ङ्याह ङ्यी़ च्यी़राङ येहबा। च्यि ङ्यिहगी देजे माहङा मिहया़ला साहज्ये से़हया़ ङ्ये़हदी ख्योङज्ये ला़ह?” म़ेदी स्युहसीन।