26 ओहले खुङ फ़ेबेॱया टुह-छ्युङला जा़दे गालील छोगी फार्केन देपकी गेरासेनी माएँ युहलला लेप नाङसीन।
ओहले येशूगी स्याहप्च्यीया़ला “के, ख्यागी यिह-छ्य़े?” म़ेदी टी़ह नाङसीन। खुङया़ ज्यिबुराङ ज्यी़सीन ओहले ह्अ ल़ेहदी खुङ नाहङदुङ ताम मामा चासीन, “दि मिह सु यिहम्बानी? ल्हा़बा लुङजी दाङ छ्युगीॱआङ मिहरोगी सुङग्योगी स्याहल ङ्यिहन्गु दु!” म़ेदी मासीन।
ओहले येशू टुह-छ्युङले फाप नाङगेमु ओ़ह क्याहसालेगी ल्हेन्डी स्य़ूहक्यो मिह च्यी़ थेन्दी ओहङसीन। ओ़ह मिहगी ङ्यिहमा माहङबुराङ यिहन्ज्यु काप्च्या माहकेहम्बा येहकें ओहले खो खाङबाला माहतेहपा पेहती तुहर्सागी फुक्पाया़ला तेहको येहकें।