49 ओहले डेन साहज्येला तेहक्योया़गी राहङ नाहङदोङराङ दि ल़ेहमु म़ेदी ताम मामा चासीन, “तिहक्पा ता़ह च्य़ूगे दि मिह सु यिहम्बा?”
येशू स्याहप्च्यीया़ ङ्याम्बुराङ मत्तीगी खाङबाला डेन छ्येच्येला ज़्य़ू नाङसीन। ठाल माहङबु तुहएँ मिहया़ दाङ लेहमेन तिहक्च्येम्बा मिहया़ॱआङ ओहङदी खुङ फ़ेबेॱया ङ्याम्बु साहज्येला तेहसीन।
येशूगी सुङ नाङग्योकी दि स्याहल थे़दी काहजे छ्य़े-ठिमकी लोबेनया़गी सेम सेमलाॱराङ दि ल़ेहमु म़ेदी साम्लु ताङसीन, “दिगीनी किन्ज्योला गा स्ये़हन्डील पेहकु दु।”
खोगीनी किन्ज्योला गा स्ये़हन्डील पेहकु दु। किन्ज्योगी मिहम्बानी लेहमेन सुगी तिहक्पा ता़ह च्य़ू ख़ूज्ये ले?