13 ओहले खुङया़ला यूहन्नागी मासीन, “स्युहङगी कुल्ग्यो म़ेदी ल्हाक्पु ठाल माहतुह!”
“मिहया़गी ख्याया़ला दि ल़ेहमु पेह तेर्ना ओहङज्ये येहकें म़ेदी सेमला ने़गेन ल़ेहमुराङ ख्याया़गीॱआङ खुङया़ला ओ़ह ल़ेहमुराङ पेह तेर, च्यिबेमाना दिराङ मोशागी छ्य़े-ठिम दाङ लुहङतेम्बाया़गी सुङ नाङग्योकी स्याहल यिहम्बा।”
यिहॱनाङ जखायसगी ह्ओप लाहङदी मासीन, “सेन नाङदोङ चो़वो ला़ह, ता़ह ङाह राहङगी क्युहगी बो फे़ प्राङबुया़ला के़हदी तेर्कें, ओहले लो़हलो मिहती टाङगा साहक्यो येहना खुङला बो ज़्यि ल्हा़मा पेहती लो़ तेर्कें।”
ठाल तुहएँ मिहया़ॱआङ बप्तिस्मा लेहन्ज्ये म़ेदी ओहङदी यूहन्नाला टी़हसीन, “लोबेन ला़ह, ङ्यिहगी च्यि पेहतोङ ले लाह?”
ओहले येहपाराङ माक्मीया़ ओहङदी ओ़हठी पेहतीराङ टी़हसीन। ओहले यूहन्नागी, “ख्यागी सुॱलाङ ठो़ पेहती तुहक्पु तेर्ते टाङगा लेहन्ज्ये माहछोल, स्यिती काम्बुला सुॱलाङ फातुर मा़हचु, ज्योर्केन्गी ले़गालाराङ सेम काहसो पेहतोङ!” म़ेदी यूहन्नागी मासीन।
कुमेन क्याहप्केनया़, ह्अम्बा पेहकेनया़, छ्याङसीवाया़, ङ्याप्च्यु पेहकेनया़ ओहले च्याहक्पा पेहकेनया़ किन्ज्योगी क्याहल्सी नाहङला स्य़ूह ङ्युहङज्ये म़ेह।
कुमेन क्याहप्केन्गी ता़ह यिहन्ज्यु कुमेन माह-क्याहप्च्यु खोगी टाहङबु पेहती राहङ लाहक्पागीॱराङ कादुप च्येती ल़ेह तुहक्पु पेहच्यु, ओहले खोगी कोम्बु काहल्ग्योया़ला तेर ख़ूज्ये येह।
ओहराङ देजे माहङा मिह पाङबुया़गी पाहरक्यीला येहकें सोङबे ओहराङ डोएँगी लाहमला का़ज्ये छोल्गेन्गी से़हया़ ओहले ओहराङला कोहल च्य़ूगेन्गी तिहक्पाया़ला ओहराङगी क्युर कोहएँ ओहले ओहराङ थाक-ताङदी किन्ज्योगी ते़ च्यू़ नाङग्योगी ग्या़ ङो़ले छ्योङ कोहएँ।