12 ठाल तुहएँ मिहया़ॱआङ बप्तिस्मा लेहन्ज्ये म़ेदी ओहङदी यूहन्नाला टी़हसीन, “लोबेन ला़ह, ङ्यिहगी च्यि पेहतोङ ले लाह?”
राहङला चेवा पेहकेन मिह च्यी़लाॱराङ चेवा पेहसीमाना ख्याया़ला च्यि च्याहगा ज्योर्कें ले? दि ल़ेहमु चेवानी ठाल तुहएँ मिहया़गीॱआङ पेहकें।
“ओहले ठाल तुहएँ मिहगीदी क्याहङलेराङ लाहङदी स्यिहङगाम ङो़ले ता मा़हखुबा पेहती राहङगी प्राहङगो तुहङदी किन्ज्योला दि ल़ेहमु म़ेदी सोल्वाङ ताप्सीन, ‘ओ़ किन्ज्यो, ङाह तिहक्च्येम्बा यिहन, ङाहला थुज्यी ज़ी़-नाङदोङ!’
ओहले मिहया़गी, “आहन्डा यिहॱना़ ङ्यिह च्यि पेहतोङ ले लाह?” म़ेदी टी़हसीन।
ओहले खुङया़ला यूहन्नागी मासीन, “स्युहङगी कुल्ग्यो म़ेदी ल्हाक्पु ठाल माहतुह!”
ओहले यूहन्नागी लोप्च्युङ ङ्यिहन्गेन मिह थाम्ज्यीगीराङ किन्ज्योगी सुङदेनला यिह छ्य़ेदी यूहन्नागी तेर्केन्गी बप्तिस्मा लेहन्सीन, ओहले ठाल तुहएँ मिहया़गीॱआङ ङ्यिहन्दी बप्तिस्मा लेहन्सीन।
पत्रुसकी ताम थे़दी मिहया़गी सेम नाहसीन। ओहले पत्रुस दाङ लो़हलो ल़ेह-पेनया़ला खुङया़गी, “ए आदा-नो़हया़, ओ़हठी यिहन्सीमानानी ङ्यिह च्यि पेहतोङ ले?” म़ेदी टी़हसीन।