40 ओ़ह ल़ेहमु सुङ फान्ज्यो येशूगी खुङया़ला राहङगी छ्या़ दाङ स्याहप तेन नाङसीन।
ङाहगी लाहक्पा दाङ काङबाला त़ेदोङ, ङाहराङ यिहन, ङाहला दे़दी त़ेदोङ। च्यिबेमाना ल्हेन्डीदी स्या दाङ रेहको मेहयोहङगे, यिहॱनाङ ख्याया़गी थोङदी येह, ङाहतीनी येह।”
यिहॱनाङ खुङया़ ज्यिबुराङ क़ेहनाङ लाहङदी याहम्जेनज्यी ने़दी यिह-छ्य़ेॱराङ मा़हखु। ओहले येशूगी, “ख्या ङ्याम्बु च्यिरा साहज्ये स़ेह येहबानी?” सुङदी टी़ह नाङसीन।
दि सुङदी येशूगी खुङया़ला राहङगी छ्या़ ओहले ची़मा चो़ला तेन नाङसीन। चो़वोला थोङदी स्याहप्च्यीया़ ज्यिबुराङ क़ेहनाङ लाहङसीन।
ओहले येशूगी थोमाला सुङ नाङसीन, “ख्येती लाहक्पा देला ज़्यो़, ओहले ङाहती लाहक्पाया़ त़ेदोङ। ख्ये लाहक्पा क्या़दी ङाहती ची़मा चो़ला दे़दोङ। थेचुम मेहबेकें, यिहॱनाङ यिह-छ्य़े पेहतोङ।”