51 ओहले येशूगी, “माहक्याहप, खोला ले ताङदोङ!” म़ेदी सुङ नाङदी ओ़ह योक्पुगी नाम्ज्यो दे़दी टा़ह च्य़ू नाङसीन।
ओ़हजेलाराङ स्याहप्च्यी च्यी़गी पादाङ तेन्दी पूजाहारी गो-छ्येवागी योक्पुगी योबा ङो़गी नाम्ज्यो रेहप च्ये तेर्सीन।
ओहले राहङला ज़ुङ ओहङगेन्गी पूजाहारी छ्यिम्बु, छ्योखाङ सुङगेन मिहया़गी गोबा दाङ लेहमेन गोबाया़ ङो़ले ज़ी़दी येशूगी सुङ नाङसीन, “च्यि ङाह ज्याक्पा यिहम्बा म़ेदी ख्या ङाहला जु़ङज्येला प्रेहका दाङ पादाङ थो़दी ओहङग्यो?
ङाह खुङ ङ्याम्बु येहकें थु राहङगी ङाहला नाङग्योकी राहङगी छेनला ङाहगी खुङया़ला तेम्बु पेहती ज़्या़सीन ओहले थार च्य़ूसीन। खुङया़ नाहङला तोङदी डो कोहएँगी पुह च्यी़ले ल्हाक्पु लेहमेन सुॱआङ तोङदी माहकाहल, च्यिबेमाना सुङरापला प्रुहक्योकी स्याहल तेहन्दा डुपॱराङ कोहच्ये येहकें।
दि थोङदी पावलगी, “ए ला़ह, दिठी जे माहनाङ, ङ्यिहया़ प्रे़हदी म़ेह, ङ्यिह थाम्ज्यी देलाराङ येहबा” म़ेदी क़े तेन्दी मासीन।
चोक्पागी ख्येला माहक्याहल्ज्यु यिहॱनाङ या़हबुगी चोक्पाला क्याहल ख़ूज्यु।
ङाह पावल, ख्याया़गी दिनलाती स्यिहवा पेहकु दु लो, ओहले था़-रिहङबु येहकेमुती ख्याया़ ङ्याम्बु सोहम्ग्याङ तेन्गु दु म़ेदी ख्या नाहङला ताम च्येहकु दु लो। यिहॱनाङ मास्यीकाकी स्यिहवा दाङ थुज्यी लाहमले ङाह ख्याया़ला ओहर-छ्य़े स्युहउ येह।