9 मा़ क्याहप्के दाङ ठ़ूस्यी सिहङदा पेहकें तामया़ थे़एँमु मा़हन्ज्यी। दि ल़ेहमु केच्यानी ओहङॱराङ कोहकें, यिहॱनाङ ओहजेलाराङनी जाम्बुलीङ तोङज्ये म़ेह” म़ेदी येशूगी सुङ नाङसीन!
ओहले येहपाराङ येशूगी सुङ नाङसीन, “क्यिहपा च्यी़गी च्यी़ला मा़ क्याहप्च्ये येह, क्याहल-खाप च्यी़गी च्यी़ला च्योम्ज्ये येह।
ओहले दि ल़ेहमु से़हया़ ओहङगे ती़हजीला ख्याया़ लाहङदी राहङगी गो़ याहर क्या़दोङ, च्यिबेमाना ख्याया़गी थार्पा पोहलाराङ लेप्ते येह।”
ओहले येशूगी सुङ नाङसीन, “जेम्बु पेहतोङ, सुज्यीगीॱआङ ख्याला गो़ कोर माहङ्युहङज्यु च्यिबेमाना मिह माहङबुगीराङ ङाहगी मिहन तेन्दी, ‘ङाहराङ थार्पा थोप च्य़ूगेन्गी मास्यीका यिहम्बा।’ ओहले, ‘काल्बा तोङगेन ती़हजी ता़हनी लेप्च्येराङ पेहसीन’ म़ेदी मा ओहङज्ये येह। खुङगी तिङ ङ्यादी माहन्डो।