7 ओहले येशू जखायस ङ्याम्बु फेप्कें थोङगोराङ मिहया़गी, “दि मिहनी तिहक्च्येम्बागी खाङबाला गा तेह डोउ दु!” म़ेदी च्यी़गी च्यी़ला मामा चासीन।
ओ़ह सोङबे खुङया़गी राहङ-राहङगी ले़गा लेहन्सीन ओहले स्यिहङ ताहक्पु साला काहल्दी क़े तेन्सीन।
ओहले खोगी खुङया़ला मासीन, ‘ख्याया़ॱआङ ङाहगी कुहन्डुम स्यिहङला ल़ेह पेहच्येला सोङ, ङाह ख्याया़ला ज्योर कोहएँगी ले़गा तेर्के।’
दि थोङदी फरिसीया़गी येशूगी स्याहप्च्यीया़ला, “च्यिबे ख्याया़गी लोबेन ठाल तुहएँ मिहया़ दाङ लेहमेन तिहक्च्येम्बा मिहया़ ङ्याम्बु ज़्य़ूदी सोल छ्येके?” म़ेदी टी़हसीन।
यिहॱनाङ फरिसीया़ दाङ छ्य़े-ठिमकी लोबेनया़गी येशूगी तेहन्दाला, “दि मिहगी नि तिहक्च्येम्बा मिहया़ला क़े क्याहप्ती खुङया़ ङ्याम्बुराङ तेहती साहउ दु!” म़ेदी लोहङडी पेहसीन।
ओहले जखायस क़ेहनाङगी ग्यो़बा-ग्यो़बा फाप्ती ओहङदी येशूला फेप स्य़ूहसीन।
यिहॱनाङ जखायसगी ह्ओप लाहङदी मासीन, “सेन नाङदोङ चो़वो ला़ह, ता़ह ङाह राहङगी क्युहगी बो फे़ प्राङबुया़ला के़हदी तेर्कें, ओहले लो़हलो मिहती टाङगा साहक्यो येहना खुङला बो ज़्यि ल्हा़मा पेहती लो़ तेर्कें।”
ओहले खुङ फ़ेबेॱया ङ्याम्बुराङ ज़्य़ूदी सोल छ्येकेन थोङदी फरिसी दाङ छ्य़े-ठिमकी लोबेनया़गी येशूगी स्याहप्च्यीया़ला, “ख्याया़ च्यिबे ठाल तुहएँ दाङ तिहक्च्येम्बा मिह ङ्याम्बुॱआङ तेहती साहएँ दाङ थुङगे?” म़ेदी टी़हसीन।
ङाह मिहगी स़ेबु ओहङदी साहसीन, थुङसीन ओहले ख्यागी, ‘ते़ साहउ, छ्याङसीवा, ठाल तुहएँ मिह दाङ तिहक्च्येम्बाया़गी रो़ह’ म़ेदी क्येन ता़गेॱराङ येह।
ओहले येशूला सोल छ्येच्येला फेप स्युहक्योगी फरिसी सिमोनगी, “येशू तेहम्बाराङ लुहङतेम्बा यिहम्बा यिहनानी राहङला दे़गेन्गी पी़हमी काहजे तिहक्च्येम्बा यिहन म़ेदी ङोह ख्येन्ज्ये येहकें” म़ेदी खोगी सेमला ऩेसीन।