6 ओहले चो़वोगी सुङ नाङसीन, “ओ़ह तिहक्च्येम्बा ठिम-पेनगी च्यी़ माउ दु या़हबु पेहते ङ्यिहन्दोङ।
आहन्डा पेहसीमाना ख्याया़ स्यिहङगामला ज़्य़ू नाङगेन्गी याहप्च्येन आबागी पुह-पोहमो ओहङज्ये येह च्यिबेमाना किन्ज्योगी मिह चोक्पा दाङ मिह या़हबु ङ्यिकालाराङ ङ्यिहमागी टे़ह नाङगेन ओहले तिहक्च्येम्बा दाङ टाहङबु ङ्यिकाराङगी तेहन्दाला नाम क्याहप च्य़ू नाङगेन।
ओहले ओ़ह ह्युग्मोगी क्यिदु ज़ी़दी चो़वो छ्येवा येशूगी थु ङ्युङदी ओहङसीन, ओहले येशूगी, “ख्ये माहङुह” म़ेदी सुङ नाङसीन।
चो़वो येशूसाला दि ताम टी़हज्येला ताङसीन, “ङ्यिहगी कू़हदे तेहक्यो थार्पा नाङगेन्दी राहङराङ यिहम्बा नि लेहमेनला कू़हदे तेह कोहएँ?”
च्यि ख्यागी राहङ नाहङदोङराङ ङ्येम्बा-ङ्य़ेहरी माहबे ले? च्यि ख्या सेम चोक्पा थो़दी फिच्र्या ठिम ताङगेन्गी ठिम-पेनया़ माहकाहल ले?