41 “म़ेदोङ, ख्येगी तेहन्दाला ङाहगी च्यि रो़ह पेह कोहएँ?” “चो़वो ला़ह, ङाहला मी़ थोङ ख़ूएँ ज़ो नाङदोङ ला़ह” म़ेदी खोगी स्युहसीन।
ओहले येशू फेप्कें फेप्केमुराङ थेमे जेती, “ओ़ह मिह देला ख्येर-स्यो ले!” म़ेदी का नाङसीन। ओहले खो ओहङ फान्ज्यो येशूगी टी़ह नाङसीन,
येशूगी सुङ नाङसीन, “ता़ह ख्येगी तेहपागी पेहती ख्ये मी़ थोङगे काहल्सीन।”
यिहॱनाङ का़हलेॱआङ ओहराङगी माहथोङबाकी से़हला रेहवा पेहकें माना, ओहराङ ओ़हगी तेहन्दाला ना़स्यीङ छ्यिम्बु पेहती कू़हदी तेहकें।
च्यि से़हगी तेहन्दालाॱआङ तुहङाल माहबे, यिहॱनाङ ख्याला च्यि कोहपु काहल्दी येहबा ओ़हगी तेहन्दाला किन्ज्यो ङ्याम्बु सोल्वाङ ताप्तोङ ओहले थुज्यी-छ्ये़ फुल्दी ओहर-छ्य़े स्यी़हदोङ।