3 ओहले ओ़ह क्याहसाला ह्युग्मो च्यी़ येहकें। ओहले मोह ओ़ह ठिम ताङगेन्गी मिहसाला नाहम माॱनाङ काहल्दी, ‘ङाहला ठ़ूस्यी पेहकें मिह दाङ ङाहगी पाहरक्यीला ठिम ताङ नाङदोङ।’ म़ेदी माउ येहकें।
“ठिम-खाङला लेप्कें म़ेदी तोहङले, लोहङ येहकें ती़हजीलाराङ राहङ ङ्याम्बु ठ़ूस्यी पेहकेन मिह ङ्याम्बु थिन्दाङ पेह। मिहन्सीमानानी ख्याला टाह पेहती ठिम ताङगे ठिम-पेनसाला ठिम स्युह डोज्ये येह ओहले ठिम-पेनगी ख्येला माक्मीया़गी लाहक्पाला चि क्याहप्च्ये येह ओहले ख्ये चोन-खाङला छ्यिच्ये येह।
“क्याहसा च्यी़ला ठिम ताङगेन मिह च्यी़ येहकें। खो किन्ज्योॱलाङ मी़हन्ज्यी येहकें ओहले मिहया़ला ची़नाङ मेहबेएँ येहकें।
ङ्यिहमा तोबा थु ठिम ताङगेन मिहगी मोहगी तामला नाङदाराङ माहताङ। यिहॱनाङ तोबा तिङले खोगी राहङगी सेम नाहङला मासीन, ‘यिहन्ज्येनी ङाहला किन्ज्योगी ज्यिक्पाॱआङ म़ेह ओहले मिहया़गी च्योल्दोॱआङ म़ेह!
यिहॱनाङ, दि पी़हमीगीनी ङाहला ज्यिबुराङ तुहक्पु तेरक्यो सोङबे, ता़ह ते़ तेर कोहसीन, मिहन्सीमाना मोह नाहम माॱनाङ ओहङदी ङाहला चिप्सा पेहती ना लो़ह च्य़ूज्ये येह’।”