21 ओहले खोगी मासीन, “दि काया़नी ङाहगी फेमा यिहन्ज्युराङ ची़दी ओहङदी येहबा ला़ह!”
“यिहॱनाङ खोगी आबाला दि ल़ेहमु म़ेदी ल़ेहन क्याहप्सीन, ‘देजे लोह थु ङाह आबागी खाङबाला योक्पु ल़ेहमुराङ पेहती ल़ेह पेहसीन। ओहले राहङगी नाङग्योकी काया़ ङाहगी नाहम्माॱनाङ ची़दी तेहसीन। यिहॱनाङ ङाहलादी नाहमॱआङ रो़हया़ ङ्याम्बु छो़दी साहज्येला राह पी़हरु च्यी़ॱआङ माहनाङ’।”
ङाहगी ख्याला माएँ, स्या़बा डुप मेहकोहएँ क्याह च्यी़ला च्यी़ छ्याक्पा टाहङबुया़ला म़ेदी स्या़बा डुप्के तिहक्च्येम्बा मेहन्दा च्यी़गी तेहन्दाला स्यिहङगामला माहङबु काहसो पेहच्ये येह।”
ओहले किन्ज्योगी कानी ख्येला क्यी़ह येहॱराङ येह, ‘मिहगी ख्योवा दाङ पी़हमी थो़ला सेमङेन माहच्याङ, मिहला माहसे, कुमेन माहक्याहप, तेहन्दाम म़ेहबागी तामला पाङबु माहतेह, ओहले राहङगी आबा-आमाला ची़नाङ पेहतोङ’।”
दि सेन्दी येशूगी खोला सुङ नाङसीन, “ओ़ह ल़ेहमु यिहन्सीमाना, ख्येगी येहपाराङॱआङ पेह कोहएँगी ल़ेह च्यी़ येहबा। ख्ये राहङगी का़ह येहकेन्दी क्युह थाम्ज्यीराङ चोङदी प्राङबुया़ला के़ह तेर, ओहले ख्येला स्यिहङगामकी क्युह ज्योर्च्ये येह ओहले ङाहगी तिङदा तिङ स्यो।”
स्युक तेन्गेन्की तेहन्दाला माज्ये मानानी थाम्ज्यी म़ेदी माहङबु छेन्छोकला तुहक्पु तेर्केन मिह ङाहराङ यिहन, टाहङदेनकी तेहन्दाला माज्ये माना छ्य़े-ठिम ची़दे किन्ज्योकी दिनला ठाबे सी़हक्यो मिहॱआङ ङाहराङ यिहन।