30 “‘ओहले राहङगी क्युह थाम्ज्यीराङ बान्डानीया़ ङ्याम्बु सिहन्दा च्येती ओहङग्यो पुह ओहङगेमुदी राहङगी दि से़दी ज़्या़क्योगी छोम्बु पिहउ पी़हरु खोगी तेहन्दाला सेत्ती डेन क्याहप्नाङसीन।’
च्यिबेमाना लेहमेन मिहया़गी नि राहङला बोल्बु येहकेन टाङगालेगी सिपाज्यी च्यी़राङ फुल्सीन, यिहॱनाङ दि पी़हमीगी नि राहङ प्राङबु येहतीॱआङ राहङगी टेहपा सोज्येला ङ्ये़हदी साह कोहएँगी टाङगा थाम्ज्यीराङ फुल्सीन” म़ेदी येशूगी सुङ नाङसीन।
“यिहॱनाङ खोगी आबाला दि ल़ेहमु म़ेदी ल़ेहन क्याहप्सीन, ‘देजे लोह थु ङाह आबागी खाङबाला योक्पु ल़ेहमुराङ पेहती ल़ेह पेहसीन। ओहले राहङगी नाङग्योकी काया़ ङाहगी नाहम्माॱनाङ ची़दी तेहसीन। यिहॱनाङ ङाहलादी नाहमॱआङ रो़हया़ ङ्याम्बु छो़दी साहज्येला राह पी़हरु च्यी़ॱआङ माहनाङ’।”
ओहजेला आबादीगी, ‘पुह, ख्येनी नाहम-माना ङाह ङ्याम्बुराङ येह ले, ओहले ङाह ङ्याम्बु का़ह येहकेन्दीॱआङ ख्येतीराङ यिहम्बा।
ओ़ह सोङबे तिहरीङ ओहराङगी डेन से़हदी खाम्साङबु पेहक्यो ठाबेराङ यिहम्बा च्यिबे मासीमाना स्यिक्यो ओ़ह ख्येगी नो़ह सोम्बो च्य़ेह सिहन्सीन, खो तोरक्यो येहकें ता़हनी ज्योर्सीन’!”
“ओहले फरिसीगी लाहङदी सेम सेमलाॱराङ दि ल़ेहमु म़ेदी सोल्वाङ ताप्सीन, ‘ओ़ किन्ज्यो, ङाह राहङला थुज्यी-छ्ये़ फुल्गे! च्यिबेमाना ङाह राहङसा मिहया़गी ल़ेहमु च्याहक्पा पेहती म़ेह। यिह-छ्य़े मी़हखुएँगी ल़ेह पेहती म़ेह। ङाहगी छ्येउ-छ्येंमु पेहती म़ेह। ओहले ङाह दि ठाल तुहएँ मिह ल़ेहमु मिहन।