19 ता़ह ङाह राहङगी पुह माज्ये सी़हज्ये म़ेह यिहॱनाङ ङाहला राहङगी कोहरोवा च्यी़ ल़ेहमुराङ ने़दी ज़्या़ नाङदोङ’ म़ेदी आबाला माएँ” म़ेदी खोगी सेमला ऩेसीन।
ता़ह ङाह आबासाला लो़ह काहल्दी माएँ, ‘आबा, ङाहगी किन्ज्यो दाङ राहङगी तेहन्दाला टाह पेहते तिहक्पा पेहसीन।
“ओ़ह तिङला खो लाहङदी आबासाला लो़ह काहल्सीन। आबागी खोला था़-रिहङबुले ओहङगेॱराङ पेहक्यो थोङसीन। ओहले आबागी सेम, निङज्यीगी काहङदी ओहङसीन ओहले आबा राहङ पुहला थुज्येला छ्योङदी काहल्सीन, ओहले ज्यिबुराङ क़ेहनाङ लाहङदी राहङ पुहला प्राहङज्या ताप्ते च्युक पेहसीन।”
दि थोङदी सिमोन-पत्रुस येशूगी स्याहपला पी़मु च़ूदी पत्रुसगी मासीन, “ओ़ चो़वो छ्येवा ला़ह, ङाहगी पोहला ज़्य़ू माहनाङ, ङाह तिहक्च्येम्बा यिहम्बा।”
ल़ेह-पेनया़ नाहङला ङाह थाम्ज्यी म़ेदी फेमा यिहम्बा। यिहन्ज्ये नि ङाह ल़ेह-पेन सी़हएँगी मिहनी मिहम्बा यिहन्गे च्यिबेमाना ङाहगी किन्ज्योगी छेन्छोकला ज्यिबुराङ तुहक्पु तेर्ती येहकें।
ओ़ह सोङबे किन्ज्योगी ओङज्या छ्यिम्बु छ्या़ चो़ला राहङला स्यिहवा पेहसीनमाना किन्ज्योगी राहङगी ती़हजीला ख्याया़ला याहर याहर क्या़ नाङज्ये येह।