17 “ओ़ह ती़हजीला गा खोगी सेम स्यार्ती ओहङसीन ओहले खोगी मासीन, ङाहगी आबासाला योक्पुया़ टेहपा काहङ से़हदीॱआङ ल्हा़एँ। ङाहती देला टेहपा तो़दी स्यिज्ये पेहसीन।
ओहले खो फा़गी साहएँ से़हया़ से़हदी राहङगी टेहपा सोएँ सेम्बा पेहको येहकें। यिहॱनाङ सुगीॱआङ खोला साएँ स़ेह माहतेर।”
ओहले ङ्याल्वाला खोगी ज्यिबुराङ तुहक्पु खुर्ती तेहक्यो ती़हजीला खोगी याहर तासीन ओहले अब्राहामगी पोहला लाजरसलाॱआङ थोङसीन।
ओहले युहल्बाराङ लाहङदी ता ओहङसीन। ओहले येशू येहकेन्गी ग्या़ला लेप्केमु खुङगी ओ़ह ल्हेन्डी स्य़ूहक्योगी मिह टा़हदी काप्च्या केहन्दी येशूगी स्याहप पोहला तेहक्यो थोङसीन। दि थोङदी मिह थाम्ज्यीराङ ज्यी़सीन।
ओहजेला गा पत्रुसगी टेहम्बा सिहन्सीन, ओहले खोगी मासीन, “ता़ह ङाहला तेहम्बाराङ क्यी़ह ज्योर्सीन, चो़वो छ्येवागी राहङगी स्यिहङगामकी स्याहप्च्यी ताङ नाङदी हेरोद क्याहल्बुगी लाहक्पा दाङ यहूदीया़की पेहच्ये छोल्ग्योगी ल़ेहया़ ङो़ले ङाहला थार च्य़ू नाङग्यो दुबा।”
पत्रुसकी ताम थे़दी मिहया़गी सेम नाहसीन। ओहले पत्रुस दाङ लो़हलो ल़ेह-पेनया़ला खुङया़गी, “ए आदा-नो़हया़, ओ़हठी यिहन्सीमानानी ङ्यिह च्यि पेहतोङ ले?” म़ेदी टी़हसीन।
ओ़ह सोङबे छ्य़ेला दि ल़ेहमु सुङ नाङदी येह, “ए ङ्यि लो़हदी तेहक्योया़ ङ्यि स़ेतोङ ओहले स्यिक्योया़लेगी लोहङ, ओहले मास्यीकागी ख्याया़ला येहसेर नाङज्ये येह।”