29 यिहॱनाङ खोगी दुम्दुम्गी ब्राम तिङदी सिहन्दा च्ये मी़हखुसीमाना मिहया़गी खोला स्ये़हन्डील पेहती माज्ये येह,
“छ्योखाङ रोम्दी येहपाराङ ङ्यिहमा सुमलाराङ ज़ो ख़ूएँ मिह ख्येराङ मिहम्बा ले? तेहम्बाराङ ख्ये किन्ज्योगी स़ेबुराङ यिहन्सीमानानी राहङला थार च्य़ूदी क्याहङस्यीङले माहर फाप्ती स्यो ले!” म़ेदी मासीन।
पे यिहॱना़: ख्या सुज्यीगीॱआङ दुम्दुम ज़ोएँ सेम पेहसीमाना, टाङगा दाङगे नि मेहन्दाङगे, टाङगा काहजे डोएँ म़ेदी तोहङलेराङ थाम्ज्यीराङ चिदुङ मेहक्याहप्कें ले?
‘ओ़ह मिहगी ज़ोज्ये नि छ़ूसीन, यिहॱनाङ सिहन्दानी च्ये मा़हखु।’
ती़ह गो-छ्येवागी पेहकेन नामे नाजो चिहनया़ला दुल्ज्येला किन्ज्योगी नाङग्यो थाम्ज्यीराङ छेन्ज्याया़ राहङ ज़ुबुला क्येहन्दी तेह।