16 ओहले येशूगी दि पे स्ये नाङसीन, “मिह छ्युक्पु च्यी़गी स्यिहङला माहङबुराङ तेन्दोया़ या़हसीन दु
यिहॱनाङ लाहला सेनया़दी या़हबु साला लेप्सीन। ओहले ओ़ह च्याहङबा छार्ती लाहलागी बुदी क्याह च्यी़, लाहलागी बुदी खाल सुम, लाहलागी बुदी खाल फेदाङ ङ्यी़ ल़ेहमु या़हसीन।
आहन्डा पेहसीमाना ख्याया़ स्यिहङगामला ज़्य़ू नाङगेन्गी याहप्च्येन आबागी पुह-पोहमो ओहङज्ये येह च्यिबेमाना किन्ज्योगी मिह चोक्पा दाङ मिह या़हबु ङ्यिकालाराङ ङ्यिहमागी टे़ह नाङगेन ओहले तिहक्च्येम्बा दाङ टाहङबु ङ्यिकाराङगी तेहन्दाला नाम क्याहप च्य़ू नाङगेन।
ओहले येशूगी ओ़हला जोम्ग्यो मिहया़ला सुङ नाङसीन, “जेम्बु पेहतोङ! ना थाम्ज्यीगी ह्अम्बाया़ ङो़ले जेम्दे तेहतोङ, च्यिबेमाना काहजेराङ क्युह येहॱनाङ ओ़हदीगी मिहला तेहन्दामकी मिहली मेहतेर्कें।”
ओहले खोगी साम्लु ताङदे, ‘दि डुया़ का़हला ज़्या़ज्ये, ग्या़ॱआङ म़ेह, ता़ह च्यि पेहच्ये?’ म़ेदी साम्लु ताङसीन दु।
यिहॱनाङ किन्ज्योगी नाहमॱआङ या़हबु छ्या़लेया़ जेच्ये क्युर नाङदी म़ेह। ओहले किन्ज्योगी नाम क्याहप च्य़ू नाङदी कामेया़ या़ह च्य़ू नाङदेराङ येह। ओहले माहङबुराङ साहज्ये से़हया़ नाङदी मिहया़गी सेमला काहसोगी काङ नाङदी येह। दि ल़ेहमु पेहती किन्ज्योगी छ्या़लेया़गीराङ मिहरोदी पाङबु तेर्के।”