7 ओहले ओ़ह रो़हदीगी नाहङले माहर, ‘ए रो़ह ङाहला तुहक्पु माहतेर, कोह क्यिली क्याहप्ती ङाहनी पुह पोहमोया़ ङ्याम्बु ङ्याहल सिहन्सीन, रो़हला खुरा तेर्च्येला ङाह नाहरे लाहङ मी़हखु’।”
“ओहले ओ़ह रिहक्पा म़ेहबागी पी़हमी ङा नुम ङ्योह डोएँमु माहक्पा साम्बा लेप्सीन। ओहले ठाबे पेहती तेहक्योगी पी़हमी ङादी माहक्पा साम्बा ङ्याम्बुराङ पा़हमागी डेन साहज्येला खाङबा नाहङला स्य़ूहसीन, ओहले खाङबागी कोहॱआङ क्याहप्सीन।”
ङाहगी खाङबाला रो़ह च्यी़ था़-रिहङबुले ओहङदी येहबा, ओहले खोला साहज्ये तेर्च्ये मे़बानी ङाह ङ्याम्बु च्यिॱआङ मिहन्दु!’ म़ेदी मासीन,
देजे सुङ नाङ सिहन फान्ज्यो येशूगी खुङया़ला लोप्ताम क्याहप्नाङसीन, “ङाहगी ख्याला माएँ, खोगी रो़ह ने़दी मेहतेरॱनाङ खोगी लाङदेराङ तेहसीमानानी खो लाहङज्ये येह ओहले लाङक्यो चे खोला तेर्च्ये येह।”
ओ़ह ती़हजीला खाङबा ताहक्पु लाहङदी कोह क्याहप्च्ये येह ओहले ख्याया़गी फिले कोह तुहङदी माज्ये येह, ‘कोह खा फे़ नाङदोङ।’ ओहजेला खाङबा ताहक्पुगी माज्ये येह, ‘ख्या सु यिहम्बा ओहले का़ह ग्या़ले ओहङग्यो? ङाहगी ङोह मे़हस्येएँ!’
ओहले येशू खुङ ङ्याम्बुराङ फेप नाङसीन। ओहले येशू रोमी माक्पेनगी खाङबा पोहला लेप्च्ये जेकेमु माक्पेनगी राङगी रो़हया़ला दि ल़ेहमु लेहङगु येशूसाला ताङसीन, “ओ़ चो़वो छ्येवा, राहङगी ओहप्क्याल जे नाङ मेहकोहएँ ला़ह, च्यिबेमाना राहङला ङाहगी खाङबा नाहङला फेप स्य़ूहज्येला ङाह सी़हज्ये म़ेह,
ता़ह यिहन्ज्यु ङाहला सुज्यीगीॱआङ तुहक्पु माहतेर्च्यु, च्यिबेमाना येशूगी नाहन्दीकी मेम्बाया़ ता़ह ङाहगीॱआङ राहङगी ज़ुबुला खुर्ती येह।