27 येशूगी दि स्याहल सुङगे सुङगेमुराङ मिह मिह-माहङ नाहङलेगी पी़हमी च्यी़गी क़े तेन्दी, “राहङला क्येदी ओहमा तेर्केन्गी आमा काहजे सोनाम-साक्पु यिहम्बा!” म़ेदी मासीन।
स्यिहङगामकी स्याहप्च्यी मोह साला फेप्ते सुङ नाङसीन, “ख्येला चो़वो छ्येवागी स्य़िहदे नाङज्यु! चो़वो छ्येवा किन्ज्योगी ख्येला ज्यिबुराङ काटीन जे-नाङदी येह। चो़वो छ्येवा किन्ज्यो ख्ये ङ्याम्बु ज़्य़ू नाङदी येह।”
ओहले एलीशिबागी स्युकगी क़े तेन्दी मासीन, “पी़हमी पेहजाया़ नाहङला ख्ये काहजे सोनाम-साक्पु दु, ओहले ख्ये ङो़ले क्येएँगी पेहजाॱआङ काहजे सोनाम-साक्पु!
च्यिबेमाना किन्ज्योगी ङाह ल़ेहमु फेन मे़हथोएँगी योमुॱलाङ थुज्यी ज़ी़ नाङसीन। ता़ह यिहन्ज्यु मिह थाम्ज्यीगी ङाहला काहजे सोनाम-साक्पु म़ेदी माज्ये येह,
ओहलेगी खो काहल्दी येहपाराङ लेहमेन खो म़ेदीॱआङ चोक्पा ल्हेन्डी तिहन थाल क़े क्याहप्ती ख्योङगे, ओहले खुङ ओहङदी नाहङला स्य़ूहदी तेहकें। ओ़ह सोङबे ओ़ह मिहगी च्याहवा तोहङले म़ेदीॱआङ नोहङदी डोएँ” म़ेदी येशूगी सुङ नाङसीन।
त़ेदोङ, दि ल़ेहमु ती़हजी च्यी़ॱआङ लेप्च्ये येह, ओ़ह ङ्यिहमाला मिहया़गी ‘आब्दाली पी़हमीया़ काहजे सोनाम-साक्पु, पेहजा मेहक्येएँगी आब्दाली पी़हमीया़ काहजे सोनाम-साक्पु ओहले ओहमा लिन मेहकोहएँगी पी़हमीया़ काहजे सोनाम-साक्पु!’