8 “ओ़हठीॱराङ पेहती क्याहसाकी मिहया़गी ख्याला स्यो म़ेदी साहज्ये थुङज्ये च्यि च्यि तेर्कें, ओ़हदीॱराङ सोह।
“ख्याया़ला चा़ पेहकेन्दीगी ङाहला चा़ पेहकेन ओहले ङाहला चा़ पेहकेन्दीगी ङाहला ताङ नाङगेन्दीॱलाङ चा़ पेहकें।
ओहले ख्या क्याहसा नाहङला स्य़ूहगेमु ख्याला सुगीॱआङ फेप मिहस्युहसीमाना लाहमया़ला थेन्दी
ओहले खुङया़ला सुङ नाङसीन, “सुगी ङाहगी मिहनला दि ल़ेहमु पेहजाला चा़ पेहकें, खोगी ङाहला चा़ पेहकें, खोगी ङाहला ताङ ताङगेन्दीॱलाङ चा़ पेहकें। च्यिबेमाना ख्या नाहङला सु थाम्ज्यी म़ेदी फेमा येहबा, खोराङ छ्यिम्बु ओहङगे।”
तेहम्बाराङ ङाह ख्याया़ला माएँ, ‘का़हन्दीला ङाह ताङगे, खोला लोक पेहकेन्दीगी ङाहॱलाङ लोक पेहकें, ओहले ङाहला लोक पेहकेन्दीगी ङाहला ताङ नाङगेन्दीॱलाङ लोक पेहकें’।”
का़हलेॱआङ किन्ज्योला यिह-छ्य़े माहबेबा मिहगी ख्याया़ला साहप्च्या साहज्येला क़े क्याहप्सीन माना ओहले ख्येला डोज्ये सेम क्येसीमाना ओ़हला सोङ, ख्येगी च्यिॱआङ नोम्साङ माहताङबा पेहती ओहले च्यिॱआङ टी़हदाप माहबेबा पेहती च्यि तेर्के ओ़ह सोह।
ओ़ह ल़ेहमुराङ पेहती या़हबु लेहङगु स्य़ेकेया़गीॱआङ या़हबु लेहङगु लाहमलेॱराङ साहज्ये थुङज्ये दाङ केहन ङ्युहङ कोहएँ सुङदी चो़वोगी का नाङसीन।