35 ओहले नाहङबार च्युङ खो डोएँ ती़हजीला नेजाङगी ताहक्पुला ङुल-टाङ ङ्यी़ तेर्ती मासीन, ‘दि मिहला या़हबु पेहती चारा पेह तेर ओहले टाङगा मेहन्दाङसी माना ङाह लो़हदी ओहङगेमु च्याल तेर्कें’।”
ओ़ह सोङबे डेन साहज्येला डोम्बो क़े क्याहप्सीमाना प्राङबु, कुच्या, स्याहर्ना दाङ काङबा लाहक्पा स्योरक्योगी मिहया़ला क़े क्याहप्तोङ।
ङ्यिह तेहकेन खाङबा ताहक्पु गायस ताङ खाङबाला जोम्गेन्गी छो़बाया़गीॱआङ ख्याला टास्यी-देले म़ेदी येह। ओहले दि क्याहसाकी टाङगा चिदुङ ज़्या़गे गोबा नो़ह इरास्तस दाङ क्वार्टसगीॱआङ ख्याया़ला टास्यी-देले ताङदी येह।
ओहले ‘ङ्यिहमागी ले़गा ङुल-टाङ कोहर्मु च्यी़ तेर्के’ म़ेदी खोगी ल़ेहमीया़ला राहङगी कुहन्डुम स्यिहङला ताङ चाहङसीन।
“ओहले ओ़ह योक्पु काहल्सीन ओहले खोगी राहङ ङ्याम्बुराङ ल़ेह पेहकेन्गी लेहमेन रो़ह च्यी़ला थ़ूसीन। ओ़ह रो़हगी खोसाले ङुल-टाङ क्याह च्यी़ पेहलेन लेहन्दी येहकें। खोगी फिर छ्योङ काहल्दी रो़हगी ज्यिङबाला च्यिर्ते मासीन, ‘ल़ू, ख्येगी साहक्योगी पेहलेन नाहरेराङ च्याल्दोङ!’
ओहले ओ़ह नाहन्दी काहल्ग्यो मिह पोहला काहल्दी ओ़ह मिहगी नाहन्दीया़ला जैतूनगी नुम दाङ कुहन्डुमकी-निङगु की़दी काप्च्यागी ताहम तेर्सीन, ओहले ओ़ह नाहन्दी काहल्ग्यो मिहला राहङगी पुहङगुला काल्दी ने़जाङला ख्येर्ती नुहप काहङ राहङगीराङ चारा पेहसीन।
ओहले दि पे स्ये छार फान्ज्यो छ्य़े-ठिमकी लोबेनला येशूगी टी़ह नाङसीन, “ता़ह ख्येगी सेमला च्यि ने़उ दुबा, ओ़ह मेहन्दा सुम नाहङला ज्याक्पाया़गी लाहक्पाला छ्यिक्यो मिहला का़हन्दीगी राहङगी ख्यिम्जीला ल़ेहमुराङ रो़हराम पेहपा?”