48 च्यिबेमाना किन्ज्योगी ङाह ल़ेहमु फेन मे़हथोएँगी योमुॱलाङ थुज्यी ज़ी़ नाङसीन। ता़ह यिहन्ज्यु मिह थाम्ज्यीगी ङाहला काहजे सोनाम-साक्पु म़ेदी माज्ये येह,
स्यिहङगामकी स्याहप्च्यी मोह साला फेप्ते सुङ नाङसीन, “ख्येला चो़वो छ्येवागी स्य़िहदे नाङज्यु! चो़वो छ्येवा किन्ज्योगी ख्येला ज्यिबुराङ काटीन जे-नाङदी येह। चो़वो छ्येवा किन्ज्यो ख्ये ङ्याम्बु ज़्य़ू नाङदी येह।”
ओहले एलीशिबागी स्युकगी क़े तेन्दी मासीन, “पी़हमी पेहजाया़ नाहङला ख्ये काहजे सोनाम-साक्पु दु, ओहले ख्ये ङो़ले क्येएँगी पेहजाॱआङ काहजे सोनाम-साक्पु!
चो़वो छ्येवागी ख्येला सुङ नाङग्यो स्याहल तेहन्दा डुप्केन म़ेदी यिह छ्य़ेगे ख्ये काहजे सोनाम-साक्पु!” म़ेदी मासीन।
च्यिबे मासीमाना, वाङज्या छ्यिम्बु येहकेन किन्ज्योगी ङाहगी तेहन्दाला छ्या़ले छ्यिम्बुज्यी जे-नाङदी येह। किन्ज्योगी छेन नाम्पार-ताहक्पा येह,
येशूगी दि स्याहल सुङगे सुङगेमुराङ मिह मिह-माहङ नाहङलेगी पी़हमी च्यी़गी क़े तेन्दी, “राहङला क्येदी ओहमा तेर्केन्गी आमा काहजे सोनाम-साक्पु यिहम्बा!” म़ेदी मासीन।