40 दि केच्या थे़दी येशू पोहला तेहक्योगी लाहला फरिसीया़गी येशूला मासीन, “च्यि ङ्यिहॱआङ मी़ मेहथोङगे मिहया़ यिहम्बा ले?”
खुङया़गी खोला ल़ेहन क्याहप्ती मासीन, “ख्येनी तेहम्बाराङ तिहक्पाला क्येक्यो यिहम्बा, ओहले च्यि ताहन्दा ख्ये ङ्यिहला लोप्च्ये छोल्गे?” म़ेदी खुङया़गी खोला फिला तेन चाहङसीन।
ओहले येशूगी खुङया़ला सुङ नाङसीन, “ख्या तेहम्बाराङ स्याहर्ना काहल्ग्यो यिहम्बा यिहनानी ख्याला तिहक्पागी ङ्य़ेहबा फो़ज्ये म़ेहबा येहकें यिहॱनाङ ख्याया़गी ‘ङ्यिहगीनी थोङगे’ म़ेदी माएँ, ओ़ह सोङबे ख्याला तिहक्पा येहॱराङ येहबा।”
ङाह छ्युक्पु येह, ओहले ङाह ङ्याम्बु क्युह-नोहर येह, ओहले ङाहला च्यि से़हदीॱआङ कोम्बु म़ेह म़ेदी ख्येगी माएँ, यिहॱनाङ ख्ये काहजे थाप-तुहक्पा, निङ-च्योहवा, प्राङबु, स्याहर्ना दाङ च्येहन्डामु दु। यिहॱनाङ ख्येगी छोरॱटाङ मेहछोर दु।