18 यहूदीया़गी खो तेहम्बाराङ मी़ मेहथोङ येहकें ओहले ताहन्दा थोङ ख़ूएँ काहल्सीन दु माएँ ताम यिह मा़हछ्ये। ओ़ह सोङबे खुङया़गी खोगी आबा-आमाला क़े क्याहप्ती टी़हसीन,
यिहॱनाङ अब्राहामगी ल़ेहन क्याहप्ती सुङ नाङसीन, ‘मोशा दाङ लुहङतेम्बाया़गी ताम मिह-ङ्यिहन्गेया़गी स्यिक्यो मिहराङ सोम्बो लो़हदी डोनाॱआङ यिह-छ्य़े पेहच्ये म़ेह’।”
यरूशलेमकी यहूदी गोबाया़गी पूजाहारीया़ दाङ लेवीया़ला “यूहन्ना सु यिहम्बा नि?” म़ेदी टी़हज्येला खोसाला ताङसीन।
ओहले ख्या राहङ नाहङदोङराङ च्यी़गी च्यी़ ङ्याम्बु ची़नाङ छोल्गु दु यिहॱनाङ च्यिमे च्यी़राङ ज़्य़ू नाङगेन किन्ज्यो लाहमले ओहङगेन्गी ची़नाङला मेहछोल्सीमाना ख्यागी काह-ठि पेहती यिह-छ्य़े ख़ूज्ये ले?
ओहले फरिसीया़गी खुङला टी़हसीन, “च्यि दि ख्याती पुहराङ यिहम्बा ले? च्यि खो क्येएँ यिहन्ज्युराङ मी़ मेहथोङगेन येहकें ले? ओ़हठी यिहन्सीमानानी खो ताहन्दा काह-ठि पेहती मी़ थोङगेन काहल्बा ले?”
यहूदीया़की ज्यी़सुगी पेहती खोती आबा-आमागी दि ल़ेहमु माक्यो येहकें। च्यिबेमाना सुगी येशूला थार्पा नाङगेन्गी क्याहल्बु मास्यीका म़ेदी लोक पेहकें, खोला छो़खाङले फिला तेन तेर कोहएँ म़ेदी यहूदीया़की तोहङलेराङ टे़ह क्याहप सिहन्दी येहकें।
ओ़ह सोङबे ओ़ह थाङ सोएँ ग्या़ला स्य़ूहज्येला ला़ खाजेबा स्युक पेहतोङ। ओहराङ सुज्यीॱआङ किन्ज्योकी का मा़हचीबा सोङबे तोङदी माहन्डोज्यु।