52 ओहले खोगी योक्पुया़ला, “ङाहती पुह काहजे ती़हजी यिहन्ज्यु टा़हज्ये छ़ूक्यो यिहम्बा?” म़ेदी टी़हसीन। ओहले खुङया़गी मासीन, “दाङ ङ्यिहमागी छ्युजी च्यी़ यिहन्ज्यु खोला छावागी ताङसीन।”
ओहले येशूगी ओ़ह ल्हेन्डीला काप्क्येन नाङदी ङ्ये नाङसीन ओहले ओ़ह स्यारा लाहम्साङराङ टा़हसीन।
ओ़ह तिङला येशूगी माक्पेनला सुङ नाङसीन, “ओहङगे, ता़ह ख्ये सोङ, ख्येगी यिह-छ्य़े पेहक्यो ल़ेहमुराङ ओहङज्ये येह।” ओ़हजेलाराङ माक्पेनगी योक्पु टा़हसीन।
ओहले खो लो़हदी लाहमला डोॱराङ पेहकेमु खोती योक्पुया़गी थू़दी खोला मासीन, “राहङगी पुहनी टा़हसीन ला़ह।”
येशूगी खोला “ख्ये पुह थार्च्ये येह” म़ेदी सुङ नाङग्योकी ती़हजी यिहन्ज्युराङ यिहम्बा दुबा माएँ स्युहङ-पेनगी क्यी़ह ज्योर्सीन। ओ़ह सोङबे खो दाङ खोगी खाङबा म़ेहमे थाम्ज्यीगी येशूला यिह छ्य़ेसीन।