17 ओहले ओ़ह पी़हमीगी स्युहसीन, “ङाहतीनी ख्योवाराङ म़ेह।” ओहले येशूगी मोहला सुङ नाङसीन, “ख्येती ख्योवा म़ेह म़ेदी ख्येगी ठाबेराङ मासीन,
येशूगी मोहला सुङ नाङसीन, “सोङ, ओहले ख्येगी ख्योवाला क़े क्याहप्ती देला ख्येर-स्यो!”
च्यिबेमाना ख्येती ख्योवा ङा थाल काहल सिहन्दी येह, ओहले ताहन्दा ख्ये ङ्याम्बु येहकेन्दी ओ़ह ख्येती ख्योवा मिहम्बा। ख्येगी माक्योगी ताम तेहम्बा-तेहन्सुमॱराङ यिहन।”
स्यो, मेहन्दा च्यी़ला त़ेदोङ!, ङाहगी पेहक्यो ल़ेह थाम्ज्यीराङ मिहरोगी स्य़े नाङसीन। नाह मिह-रो़हराङ मास्यीकानी मिहन?”
दि केच्या तेहन्दामॱआङ यिहन, खुङया़गी यिह मा़हछ्येबा सोङबेॱराङ खुङया़ला तुप्क्यो यिहम्बा, यिहॱनाङ ओ़हगी छापला ख्याया़गी यिह छ्य़ेसीन ओहले किन्ज्योगी ख्याला कलमी जेती ताहम नाङदी येह। दि केच्याला ख्या छ्य़ेन्दो माहतेन, यिहॱनाङ किन्ज्योगी ज्यिक्पा खुर्तोङ।