20 ओहले यहूदीया़गी मासीन, “दि छ्योखाङ ज़ोज्येलानी लोह स्येह-टू़ह थो़क्यो येहकें!, ओहले च्यि राहङगी ङ्यिहमा सुमलाराङ दिला ज़ो थुप नाङगेन ले?”
येशू छ्योखाङले थेन्दी फेप्नाङगेमु स्याहप्च्यीया़ येशूला छ्योखाङगी खाङबाया़ तेन्ज्ये म़ेदी येशू पोहला ओहङसीन।
लाहला स्याहप्च्यीया़गी, “तोह या़हबु या़हबुगी ज़ोक्यो दाङ मिहया़गी फुल्ग्योगी छ्येपा पेलाया़गी ज़ाप्क्योगी छ्योखाङ काहन्डुमु या़हबा!” म़ेदी ताम म़ेदी तेहक्यो येहकें।
यरूशलेमकी यहूदी गोबाया़गी पूजाहारीया़ दाङ लेवीया़ला “यूहन्ना सु यिहम्बा नि?” म़ेदी टी़हज्येला खोसाला ताङसीन।
मिहरोगी फुङबुला तो़हसीन, ओहले नाम्पार-ताहक्पा सुङरापगी सुङग्यो ल़ेहमु “मिहरो ङ्यिहमा सुम तिङले येहपाराङ सोम्बो ज़्याङ नाङसीन।”