27 ओहले ओ़ह स्याहप्च्यीॱलाङ येशूगी सुङ नाङसीन, “त़ेदोङ, ख्येती आमा!” ओ़ह ङ्यिहमा यिहन्ज्यु ओ़ह स्याहप्च्यीगी येशूगी आमाला राहङगी खाङबाला ख्येर्सीन।
ओहजेला ज़्य़ू-ठिला ज़्य़ू नाङगे क्याहल्बुगी दि ल़ेहमु सुङदी ल़ेहन क्याहप नाङज्ये येह, ‘तेहम्बाराङ ङाह ख्याया़ला माएँ, ङाहगी नो़ह-नुहमुया़ नाहङला थाम्ज्यी म़ेदी फेमाला ख्याया़गी च्यि पेहपा, ओ़ह ङाहलाराङ पेहक्यो यिहम्बा’।”
ओहले येशूगी ओ़हला येहकेन्गी मिह थाम्ज्यीलाराङ ज़ी़दी सुङ नाङसीन, “त़ेदोङ, ङाहगी आमा दाङ नो़हया़ दिया़राङ यिहन।
ओहजेला पत्रुसगी, “ज़ी़दोङ लोबेन ला़ह, ङ्यिहगीनी खाङबाराङ क्युर ज़्या़दी लोबेनकी तिङदा तिङ ओहङग्यो येह” म़ेदी स्युहसीन।
मिहरो राहङदीराङ मिहया़साला फेप नाङसीन, यिहॱनाङ राहङदीराङ मिहया़गी मिहरोला ची़नाङ माहबे।
“त़ेदोङ, ती़हजी ओहङगेॱराङ येह, माज्येराङ माना ओहङ सिहन्दी येह, ख्या फेतोर कोहतोर काहल्दी राहङ-राहङगी ग्या़ला डोज्ये येह ओहले ङाहला च्यी़राङ क्युर ज़्या़ज्ये येह। यिहॱनाङ ङाहनी च्यी़राङ म़ेह, च्यिबेमाना याहप ङाह ङ्याम्बु ज़्य़ू नाङदी येह।”
ओ़ह तिङले ङ्यिह कोहङबा स्यी़हदी छ्यु-टुहला जा़सीन, ओहले खुङया़दी खाङबाला लो़ह काहल्सीन।