25 यिहॱनाङ, छ्य़े-ठिमला प्रुहक्योकी दि स्याहल तेहन्दा डुप्च्येला दि काहल्ग्यो यिहम्बा, ‘खुङया़गी ङाहला च्यिॱआङ तेहन्दा मे़हबाला ङ्येन्ज्येन पेहसीन।’
नेहपाया़ला टा़ह च्य़ूदोङ, स्यिक्यो मिहया़ला सोम्बो लो़ह च्य़ूदोङ, जे-ने़ह थेन्ग्यो मिहया़ला टा़ह च्य़ूदोङ, ओहले ल्हेन्डीया़ला तेन्दोङ। ख्याया़गी आहन्डाराङ ज्योर्सीन, आहन्डाराङ तेर्तोङ!
येशूगी खुङया़ला सुङ नाङसीन, “ख्या ङ्याम्बु तेहकेमु ङाहगी ख्याला माक्यो मिहन ले, मोशागी नाङग्योकी छ्य़े-ठिम, लुहङतेम्बा दाङ छ्य़े-लुगी छ्य़ेला ङाहगी तेहन्दाला प्रुहक्योगी थाम्ज्यीराङ केच्याया़ तेहन्दा डुपॱराङ कोहकें।”
ओहले येशूगी खुङया़ला ल़ेहन क्याहप नाङसीन, “च्यि ख्याया़गी छ्य़े-ठिमला दि ल़ेहमु प्री़हदी म़ेहबा, ‘ख्या ल्हाया़ यिहम्बा?’
ङाहगी ख्या थाम्ज्यीगी तेहन्दाला माक्यो मिहम्बा, ङाहगी दाम्ग्योया़ला ङाह ङोह स्य़ेएँ। यिहॱनाङ सुङरापगी स्याहल तेहन्दा डुप च्य़ू म़ेदीराङ दि काहल्ग्यो यिहम्बा, ‘ङाह ङ्याम्बु खुरा साहएँ मिहराङ ङाहती टा़ह काहल्सीन’।
“मिहरोकी रेहको च्यी़ॱआङ च्या़ज्ये म़ेह” म़ेदी सुङरापला प्रुहक्योगी स्याहल तेहन्दा डुप्च्यु म़ेदीराङ दि रोहवा काहल्ग्यो यिहम्बा।
छ्य़े-ठिमकी स्याहल छ्य़े-ठिमकी ओङ चो़ला येहकेन मिहया़ला माक्यो यिहम्बा म़ेदी ओहराङला क्यी़ह येह। ओ़ह सोङबे मिह थाम्ज्यीगी खाला खाज्यु क्याहप्च्ये येह ओहले लुहङबा किनगी मिहया़गी राहङगी पेहक्यो ल़ेहगी तेहन्दाला किन्ज्योला चिदुङ तेर कोहच्ये येह।
यिहॱनाङ किन्ज्योकी काटीनकी काबापगी पेहती मास्यीका येशू ङ्याम्बु येहकेन्गी थार्पा लाहमले खुङया़ आहन्डाराङ टाहङबु सी़ह ख़ूसीन।
राहङगी राहङला फेमा जे़दी ख्याया़लाती क्या़ज्ये म़ेदी किन्ज्योगी या़हबु लेहङगुया़ ङाहगी ख्या ङ्याम्बु च्यिॱआङ माहलेहम्बा पेहती आहन्डाराङ स्येकेमु च्यि ङाहगी तिहक्पा पेहक्यो यिहम्बा ले?
किन्ज्योकी काटीनला ङाह मा-लोक पेह मी़हखु, च्यिबेमाना छ्य़े-ठिम लाहमले टाहङबु सी़हगे यिहन्सीमानानी मास्यीका स्यिती काम्बुला टोहङ नाङसीन।
ङ्यिहगी सुज्यीदीॱआङ आहन्डाराङ खुरा मा़हसेह। यिहॱनाङ ख्या फ़ेबे-म़ेहमेया़ला तुहक्पु माहयोङज्यु म़ेदी ङ्यिहगी ङ्यिहन-नुहपराङ कादुप च्येती ल़ेह पेहसीन।
ओहले मिहरोगी ङाहला सुङ नाङसीन, “ता़ह चो़हसीन। ङाह अल्फा दाङ ओमेगा यिहम्बा, तोहङस्यो दाङ तिङस्यो ङाहराङ यिहन। खा कोम्ग्यो मिहया़ला ङाह मिहलीगी छ्यु क्येज्युलेगी आहन्डाराङ थुङ च्य़ूज्ये येह।
नाम्पार-ताहक्पा थु दाङ नामा साम्बागी दि ल़ेहमु सुङ नाङगु दु, “फेप नाङदोङ।” सुगी ङ्यिहन्गे खोगी माज्यु, “फेप नाङदोङ।” सु कोम्गे खो ओहङज्यु, ओहले सुगी सेम्बा पेहकें खोगी मिहलीगी छ्यु आहन्डाराङ थुङज्यु।