5 “दि टिहमा स्यिहम्बु खाएँगी नुमनी ङुल-टाङ सुम्ग्याला चोङदी ओहलेगी ओहङग्यो टाङगा प्राङबुया़ला तेर्पा यिहनानी ओहङज्ये स़ेह, च्यिबे माहतेर्पा?”
“ओहले ओ़ह योक्पु काहल्सीन ओहले खोगी राहङ ङ्याम्बुराङ ल़ेह पेहकेन्गी लेहमेन रो़ह च्यी़ला थ़ूसीन। ओ़ह रो़हगी खोसाले ङुल-टाङ क्याह च्यी़ पेहलेन लेहन्दी येहकें। खोगी फिर छ्योङ काहल्दी रो़हगी ज्यिङबाला च्यिर्ते मासीन, ‘ल़ू, ख्येगी साहक्योगी पेहलेन नाहरेराङ च्याल्दोङ!’
ओहले ‘ङ्यिहमागी ले़गा ङुल-टाङ कोहर्मु च्यी़ तेर्के’ म़ेदी खोगी ल़ेहमीया़ला राहङगी कुहन्डुम स्यिहङला ताङ चाहङसीन।
ख्यागी क्युहया़ चोङदी टाङगा प्राङबुया़ला के़हदी तेर! राहङगी तेहन्दाला निङबा मेहन्डोएँगी काहल्दाया़ जे़दोङ। स्यिहङगामला नाहमॱआङ मेहतोङगेन्गी क्युह स्यिहङगामला सी़दोङ। ओ़हला कुमेनॱआङ मेहस्योर्केन ओहले बुगीॱआङ मेहसाहएँ।
दि सेन्दी येशूगी खोला सुङ नाङसीन, “ओ़ह ल़ेहमु यिहन्सीमाना, ख्येगी येहपाराङॱआङ पेह कोहएँगी ल़ेह च्यी़ येहबा। ख्ये राहङगी का़ह येहकेन्दी क्युह थाम्ज्यीराङ चोङदी प्राङबुया़ला के़ह तेर, ओहले ख्येला स्यिहङगामकी क्युह ज्योर्च्ये येह ओहले ङाहगी तिङदा तिङ स्यो।”
“येहपाराङ, राहङदी नो़हगी मी़ला जेम स्य़ूहक्योदी थोङगे, च्यिबे राहङगी मी़ला गाल्बा स्य़ूहक्योदी मेहथोङगे?
यिहॱनाङ येशूकी स्याहप्च्यीया़ नाहङगी यहूदा इस्करियोत माएँ स्याहप्च्यी च्यी़गी येशूला मासीन, (दि स्याहप्च्यीगी तिङला येशूला गो़ कोर च्य़ूक्यो येहकें)
खोगी प्राङबुया़ला च्याहम्बा पेहती माक्यो मिहम्बा येहकें, यिहॱनाङ खो कुमेन यिहन्गे सोङबे दि ल़ेहमु माक्यो यिहन्गे। च्यिबेमाना टाङगाकी खुमा खोलाराङ ज़्या़ च्य़ूक्यो येहकें ओहले खोगी ओ़ह खुमाले टाङगा तेन्गो येहकें।
टाङगाकी खुमा यहूदा ङ्याम्बु येहकें सोङबे लाहलागी येशूगी खोला छ्येपागी तेहन्दाला कोहकें से़हया़ च्यिरा ङ्योहज्येला ताङग्यो यिहन्डो म़ेदी ऩेसीन ओहले लाहलागीती प्राङबुया़ला च्यिरा तेर्च्येला ताङग्यो यिहन्डो म़ेदी ऩेसीन।
ओहले फिलिपगी येशूला स्युहसीन, “ओहराङगी ङुल-टाङ ङ्यिहक्यागी खुरा ङ्योहॱनाङ दि मिहया़ला सिपी रे़ह-रे़हॱआङ ख्येप च्य़ू मी़हखुएँ।”